VAL SAMBUCO
Na Fusio volgen een aantal scherpe haarspeldbochten naar het Lago del Sambuco. Het dal langs Lago del Sambuco heet dan ook Val Sambuco. Door het kunstmatig Sambuco meer, gelegen op een hoogte van 1458m, stroomt de Maggia. Over een smal geasfalteerde rijbaan, (mits geopend) dat naar het westen afbuigt, kan men langs het stuwmeer rijden naar het tweede stuwmeer Lago del Narèt, dat op een hoogte ligt van 2308m. De rijbaan door Val Sambuco eindigt bij de stuwmuur van Lago del Narèt, dat een totaal afstand van 60 km heeft vanaf Locarno en waar de Maggia rivier zijn oorsprong kent.
Eind april waren de laatste twee stuwmeren nog niet toegankelijk i.v.m. de hoeveelheid sneeuw dat er nog lag. Wij wandelen terug naar Fusio. Kopen onderweg nog een stukje Alp kaas bij een lokale boer en verkennen Fusio. We maken in Fusio nog enkele foto’s en besluiten door het bos terug te wandelen naar Mogno, omdat de bus nog twee uur op zich laat wachten en voor de wandeling naar Mogno veertig minuten staat aangegeven, moet dat te doen zijn. Na het doorkruisen van de dorpskern wandelen we richting het bospad.
Het bospad is slecht en praktisch niet onderhouden. Bovendien doen de hoeveelheid beukenbladeren het wandelpad hier en daar net een glijbaan zijn. Ook heeft het pad op sommige plaatsen een hoge steile afgrond boven de Maggia rivierbedding. Geen goede keuze achteraf, het laatste deel leidt over Piano della Reisa, een bijna vlakke grasvlakte naar Mogno. Maar we zijn op tijd bij de hoofdrijbaan waar we niet al te lang hoeven wachten op de bus naar Bignasco, waar we moeten overstappen naar Locarno.
Het blijft even puzzelen met de busverbindingen maar als je het enige dagen doet, dan is het een fijne manier van reizen, de bussen sluiten op elkaar aan, alleen moet men goed de laatste busrit uit de zijdalen in de gaten houden.