Berghutten Zwitserland

• Dalstation Brienz

Brienz is een leuk vakantiedorp aan de noordelijke oever van het gelijknamige meer, de Brienzersee, deze heeft een lengte van ruim 14 km. en is 2,5 km. breed. Er staan nog vele mooie huizen in de bouwstijl van het Berner Oberland en karakteristiek voor het Haslidal. Aan de zuidoever rijzen steile berghellingen uit het water op en heeft Brienz een schilderachtige blik op de Schwarzhorn (2928m) en Schreckhorn (4078m). Brienz is het centrum van de houtsnijders, die er in grote getale hun beroep uitoefenen. Hier hebben zich ook de Zwitserse vakscholen voor houtsnijders  gevestigd.

Bij het station van Brienz, waar boten, bussen en treinen samenkomen, vertrekt ook de Brienzer Rothorn, een stoomtrein die u naar de top (2350m) van de noordelijk gelegen bergketen voert. De Brienzer Rothorn is de enige Zwitserse tandradbaan met stoomaandrijving. Deze onvergetelijke tocht voert u door koele loofbossen, over bergweiden, voorbij aan ruige rotsen en langs markante bergtoppen. Deze bergvriend biedt een prachtig uitzicht over de Zwitserse Alpen en over de "Vierduizenders" tot aan de Jura toe. De Brienzer Rothorn is een uitgangspunt voor vele mooie bergwandelingen.

• Tussenstation Planalp

In de zomer van 1890 begonnen 640 arbeiders, onder aanvoering van de Duitse bouwingenieur Alexander Lindner, aan het 7,6 km. lange traject van de Brienzer Rothorn te bouwen. Veertien maanden later op 16 juni 1892 was het dan zo ver, stoomtrein 1 ( de van SLM geconstrueerde stoomlok) maakte voor genodigden zijn eerste “beklimming”. De Brienzer Rothornbahn heeft een hoogteverschil van 1678m, en zelfs na 100 jaar brengen de oldtimer stoomtreinen u in een klein uur naar de top, de Rothorn. Met een snelheid van 6 km/u en een gemiddelde stijging van 25% is het een hele belevenis. Na ca. 25 minuten en een bocht van 180° bereikt de stoomtrein het tussenstation Planalp, gelegen op een hoogte van 1340m. boven zee niveau.

Een vroegere brug heeft plaats gemaakt voor een stevige dam over de Chüemad, een bergbeek die behoorlijk te keer kan gaan en in 1942 een stalen brug heeft verwoest. Een houten noodbrug werd gebouwd en deze deed dienst tot 1962 maar moest elk voorjaar opnieuw worden opgebouwd en voor de winter weer worden afgebroken. Het seizoen van de Brienzer Rothorn loopt immers van begin Juni tot eind Oktober, omdat het gebied lawinegevaren kent. Na de derde kruising (daar waar treinen elkaar passeren), genaamd Oberstafel, moesten de laatste 400 hoogte meters nog worden overwonnen. Alexander Lindner moest hier alsnog een bocht van 180° zien te maken. Dat resulteerde uiteindelijk in twee tunnels uitgeboord in het Schonegg-Felsmassiv, waarna vervolgens het laatste traject naar de top werd voltooid op 2244m.

• Brienzer Rothorn

Eenmaal boven op het bergstation de Rothorn Kulm, 2350m boven zeeniveau, heeft men een prachtig uitzicht enerzijds over de vele vierduizenden die Zwitserland rijk is en anderzijds het dal richting het Vierwoudsteden meer. Inmiddels zijn er vele generaties stoomtreinen nog steeds in bedrijf. De oudste locs 1,2.en 5 uit 1891 en 1892 rijden nog steeds. Ook de 2e en 3e generatie locs gebouwd in 1933/36 en 1992/96 brengen u nog steeds naar boven. Jammer alleen dat men in 1975/87 de diesellocs 9/10 en 11 heeft aangeschaft op dit zo wonderschoon traject. Alexander Lindners pioniersgeest wordt nog steeds gewaardeerd zo blijkt uit de vele duizenden bezoekers die jaarlijks naar de Rothorn Kulm gaan, voor het uitzicht, de wonderschone wandelingen of om met de cabinelift af te dalen richting Sörenberg. De wandelingen staan omschreven onder regio Brienz. Zie ook de volgende link: http://brienz-rothorn-bahn.ch/.