Berghutten Zwitserland

Onder Centraal Zwitserland bespreken we het Kanton Obwalden-Nidwalden en Schwyz. Vanaf de Brünigpass gezien starten we bij Lungern, vanwaar we met de kabelbaan naar Schönbuel kunnen. Giswil is het volgende dorp waar twee wandelroutes u door de geschiedenis van deze omgeving leiden, genaamd Historischer Wanderweg Giswil. Ook de wandeling Melchaaschlucht, ook wel Tobel genaamd, vertrekt vanuit Giswil. Aan de Sarnersee bereiken we dan Sachseln het bedevaartsoort van de heilige Bruder Klaus, met iets boven de Sachseln Flüeli-Ranft, de geboorteplaats van deze  heilige. De Älggialp is het geografisch middelpunt van Zwitserland. Sarnen is de hoofdstad van kanton Obwalden en tevens toegangspoort naar het Melchtal. Iets voorbij Alpnach bereiken we Alpnachstad waar de Pilatus Bahn, een smalspoorbaan, u naar de  hoger gelegen Pilatus Kulm brengt. Via Fränkmüntegg en Krienseregg gaan we over het Vierwoudstedenmeer met de Goldene Rundfahrt weer terug naar het beginpunt. Dallenwil ligt in het half-kanton Nidwalden aan de Engelberger Aa in het Engelbergertal. Ruim 500 hoogtemeters boven Dallenwil ligt  het bedevaartsoord Niederrickenbach. Aan het eind van het Engelbergertal ligt de plaats Engelberg met zijn markante klooster. Beckenried ligt aan het Vierwoudstedenmeer vanwaar een kabelbaan u naar het hoger gelegen Klewenalp voert. Via Emmetten bereiken we dan Rütli de historische alpenweide waar uiteindelijk het ontstaan van Zwitserland aanving. Aan de overzijde van het Vierwoudstrekenmeer staat de markante Rigi waar men met de Rigi Bahn naar de Rigi Kulm  kan. Iets verder naar het oosten ligt Schwyz de hoofdstad van het gelijknamige kanton en tevens toegangspoort naar het prachtige Muotathal en Bisisthal.

• Lungern

Over de Brünigpass, vanuit Meiringen, komen we uit in Lungern. Lungern is een plaats in het kanton Obwalden, gelegen in Centraal Zwitserland, het ligt aan de voet van de Brünigpass, halverwege tussen Interlaken en Luzern. Het door de  smaragdgroene Lungerersee gekenmerkte berglandschap is een inspiratiebron voor wandelaars, fietsers en watersporters (zeilschool aanwezig). Het tot wel 23 graden warme Lungerersee heeft een kleine badplaats in Lungern, nabij de camping, met een fijn zandstrand en waterglijbaan. Fietsers vinden het een geliefd meer, omdat het rondom voorzien is van een prachtig fietspad. Bij het station van Lungern kunnen fietsen gehuurd worden. Maar de omgeving van Lungern heeft meer te bieden waaronder:

• Het schietsportcentrum (Schiess-Sport-Zentrum-Brunig) een onderaards schietcomplex van meer dan 10.000m² uitgehouwen in de rotsen. (meer hierover is te vinden onder de volgende link: http://www.bruenigindoor.ch/ ).
• De “Sbrinz-Route”, een lange afstandswandeling langs een oude handelsroute, doet Lungern aan. De oude handelsroute gaat vanuit Alpnachstad via de Brunig-, Grimsel-, en Griespass (Nufenen) naar het Italiaanse Domodossola. Handelswaar was veelal kaas en zout.
• De bergherberg op Chäppeli (Käppeli) is een geliefde plek voor gezinnen met kleine kinderen. De kindvriendelijke wandelroute vanaf het station in Lungern staat beschreven onder de wandeling Brünigpass-Kaiserstuhl.
• De “Brünigbahn”, de smalspoorverbinding van de Zentralbahn, die vanuit Interlaken via Brienz en Meiringen over de Brünigpass naar Luzern en Engelberg gaat. Het is een indrukwekkende treinreis die men niet snel zal vergeten.
• In de winter is het een geliefd skigebied, met name de kabelbaan naar Schönbüel. 

• Lungerersee vanaf Chalrutirank

De Lungerersee, in de volksmond ook Lungernsee genoemd, is een natuurlijk stuwmeer in kanton Obwalden. Door de eeuwen heen is het waterpeil van de Lungerersee meermaals verlaagd om land te winnen. In 1921 werd het meer opnieuw afgedamd, deze keer voor het winnen van elektriciteit. Het extra gewonnen land ging dus al weer snel verloren omdat het waterpeil werd verhoogd om de stuwkracht voor de stuwzee te verhogen. Het water uit de Lungerersee drijft drie turbines aan voor het opwekken van elektriciteit voor zowel het openbaar netwerk als ook de exploitatie van de Zentralbahn. 

• Lungerersee

Maar het vissersparadijs, zoals de Lungerersee ook wel bekend staat, is een geliefde visplek voor hengelaars. Op de eerste verdieping van het Lungererseewerk aan de noordzijde van de Lungerersee is een hengelsportzaak gevestigd. Maar het prachtige smaragdgroene meer heeft meer te bieden. In het plaatsje Lungern aan de zuidkant van het meer is een badplaats en zeilschool gevestigd, bovendien ligt er een camping direct aan het meer. 

 

 

• Kaiserstuhl

Een wandeling rondom het prachtige smaragdgroene meer kan vanuit treinstation Kaiserstuhl als ook vanuit Lungern zelf gedaan worden. Het ca. 10 km lang traject vergt ongeveer 2.30 uur, zonder pauzes. Maar de vele barbecueplaatsen langs de wandelroute, voorzien van brandhout, nodigen u uit om er langer over te doen. Wij parkeren de auto in Lungern, wandelen naar de Lungerersee en vervolgen de wandelroute met de wijzers van de klok mee. 

• Obsee St. Beatkapelle

De St. Beatkapel in Obsee trekt onze aandacht en over de naam St. Beat willen we meer weten. Deze naam komt namelijk van de Beatusgrot aan de Thunersee. Toen na de reformatie de katholieke pelgrims niet meer welkom waren aan de Thunersee, werd in 1687 deze kleine kapel gebouwd ter ere van St. Beat. Het barokke hoogaltaar stamt uit het begin van de 18e eeuw.

 

 

• Dundelbachfalle

We vervolgen de wandeling richting Diesselbach en passeren de Dundelbach na eerst even de Dundelbachfälle te hebben gefotografeerd. Vervolgens gaat het langs de oever van het meer tot Bürglen. De Bürglenkapel St. Antonius en St. Wendelin bestaat al meer dan 300 jaar en heeft nog steeds een eigen kapelaan. Over de dam wandelen we richting het treinstation van Kaiserstühl, na eerst nog even een kijkje te hebben genomen in de hengelsportzaak. Aan de oostzijde vervolgen we de wandelroute langs de Lungerersee. Aan het luidruchtige verkeer langs dit stukje van het meer zal binnenkort een einde komen als ook de Kaiserstuhltunnel klaar is. Vanaf Sarnen rijdt men dan over de A8 via tunnels tot aan de Brünigpass.

• Rooms-katholieke parochiekerk van Lungern Heilig Hart van Jezus

We bereiken Lungern en wandelen langs de oude kerktoren en de dorpskapel van  Lungern , de onze lieve vrouwkapel uit de 17e eeuw, naar de Rooms-katholieke parochiekerk 't Heilig Hart van Jezus. Dominerend op een heuvel met zijn enorme cascadetrap voor de kerkdeur nemen we toch nog even een kijkje in dit majestueus bouwwerk en is de rondgang van de Lungerersee hier geëindigd.

• Centralbahn

Die Zentralbahn (ZB) is een Zwitserse spoorwegmaatschappij die op 1 januari 2005 ontstond  uit een fusie van de Luzern-Stans-Engelbergbahn (LSE) en de Brünigbahn van de Zwitserse nationale spoorwegmaatschappij SBB. De Zentralbahn AG is een private Zwitserse spoorwegonderneming.

• Dalstation Lungern-Turren-Schonbuel

Met de kabelbaan vertrekken we vanaf het dalstation in Lungern (750m) naar het tussenstation Turren (1550m). Vanuit Turren zijn er tal van wandelmogelijkheden waaronder het Schmetterlingspfad (vlinder pad 2.5 uur). Doordat de hellingen niet bemest worden ontstaat er op de alpenweiden langs de wandelpaden een grote variëteit aan alpenbloemen, die vervolgens op de luwe berghelling vlinders aantrekken. Bijzondere vlinders zijn er vooral tussen juni-september te fotograferen waaronder verscheidene inheemse soorten. We vertrekken vanaf het tussenstation Turren, naar het hoger gelegen Schönbüel (2002m). Panoramawereld Lungern-Schönbüel is het uitgangspunt van vele bergfanaten voor schitterende bergwandelingen, over de graat boven de Feilen en langs de Chäserenband tussen Höch Gumme (2205m) en Chäseren. De klassieker is de vanaf het bergstation Schönbüel naar de Brienzer Rothorn (of omgekeerd ) en vergt 2-3 uur. Indien je met de auto bent gekomen moet je rekening houden met  de tijden van het openbaarvervoer in het dal. Je zult dan voor de terugreis aangewezen zijn op de treinverbindingen tussen Brienz-Meiringen en Meiringen-Luzern.

• Gibel Steinmandli

We nemen de klassieker tot halverwege (beide wandelingen gaan het eerste deel gelijk op) en gaan dan via de Höch Gumme (2005m) terug naar Turren, omdat we voorgaande jaren de graatwandeling van de Rinser Rothorn al hebben gemaakt over de Chruterenpass (zie het verhaal onder de Regio Brienz). We verlaten het bergstation Schönbüel en wandelen richting Gibel Steinmandli (2040m) een prachtig uitzichtpunt op de wandelroute. Vanwege de harde wind vanaf de Brienzersee blijft het bankje op dit mooie punt  helaas leeg. Het uitzicht over de Berner Alpen als ook over de Scheidegg en Tüfengrat (1858m) naar de Wilerhorn (2004m) is er niet minder fraai om.

• Wandelingen Bergstation

Langs de stenige bergrand met diepe afgronden gaat het langs prachtige alpenbloemen bergopwaarts. Het volgende uitzichtpunt is bij het Berner Steinmandli (2072m), de opgang aan de westzijde van de Höch Gumme. Zoals gezegd wandelen we door richting Brienzer Rothorn, boven de Chäserenband gaat het richting Arnihaaggen (2207m). Op Zwischenegg hebben we een prachtig uitzicht op de Arniseeli (1889m). Onder het nuttigen van een hapje en drankje genieten we hier moederziel alleen van het prachtige uitzicht op Alp Janzimatt (1637m) met Heidberihubel, waar we enige jaren geleden  al wandelden, en de Giswilerstock met Schafnase (zie het verhaal onder de Glaubenbielenpass).

• Giswilerstock Schafnase

Hier kijken we op Arnihaaggen (2207m) en het bergstation naar Eissee (1896m) het drie “landenpunt” van de kantons Bern-Luzern en Obwalden. maar ook de Höch Gumme (2205m) prijkt nog uitdagend voor ons. We wandelen terug en gaan bij het Berner Steinmandli steil bergopwaarts. Richting Höch Gumme blikken we nog even terug naar het steile zigzag- pad. Op de graat nemen we enige indrukwekkende foto’s en wandelen vervolgens naar het kruis op de bergtop.

• Hoch Gumme

Het uitzichtpunt Höch Gumme biedt ons een indrukwekkende panorama over de Berner Alpen met de Engelhorngruppe aan de overzijde, Eiger, Mönch en Jungfrau iets verder ten westen hiervan. Maar ook de Brienzersee enerzijds en het dal richting Sörenberg met Schrattenflüe, Giswilerstock, Schafnase (2011m) en Furgge (1909m) anderzijds, leveren mooie beelden op. Vanwege de harde wind besluiten we af te dalen naar het Bergstation Schönbüel. Daar aangekomen genieten we van een warme kop koffie en vervolgen de route richting Turren.
Over het Breitenfeld dalen we naar het bergdorp Breitenfeld, gelegen op een hoogte van 1764m. Onderweg hebben we op het Breitenfeld uitzicht op de Scheidegg en Tüfengrat (1858m), de Wilerhorn (2004m) met daaronder de Üsseri-Alp.

• Wandeling van Bergstation

Het bergdorp Breitenfeld (1764m) is in het bezit van een kapel, dat gebouwd is in 1729-32, in de jaren 1989-90 is het voor het laatst gerestaureerd. De kapel is ingewijd als “Maria Zum Schnee”. Rondom de kerk lopen de koeien te grazen. Tussen de koeien door vervolgen we de route langs de mooie barbecueplaats op Chuematt. Langs de Finsterbüel bereiken we uiteindelijk het tussenstation Turren. Het bergdorp Dundel ligt op 10 min. loopafstand van het tussenstation, hier slingert de Dundelbach (die iets hoger een prachtige waterval heeft) door het bergdorp om uiteindelijk uit te monden in de Lungerersee. Vanaf Turren hebben we tussen de storende hoogspanningsleidingen door uitzicht op Lungern aan de Lungerersee. Het railbaantje tussen de cabinebaan en stoeltjeslift is voor eigen gebruik, zodat één persoon beide banen kan bedienen en niet steeds heen en weer hoeft te lopen. Uiteindelijk zweven we met de cabinebaan naar het dalstation en blikken terug op een fantastische dag.

• Morlialp

Giswil is het volgende dorp, dat we vanaf de Brünigpass gezien, in het kanton Obwalden van Centraal Zwitserland binnenrijden. Gelegen aan de zuidkant van de Sarnersee. Het is zowel in de zomer als in de winter een vakantieoord. De markante blikvanger van Giswil is de lange dominerende Giswilerstock (2011m), gelegen aan de panoramastraat (Glaubenbielenpass). De foto is genomen vanaf Jänzimatt aan de Panoramastrasse, zoals de Glaubenbielenpass ook wel wordt genoemd. Ten oosten van Giswil bevindt zich het Klein Melchtal met de gelijknamige rivier, de Kleine Melchaa. De rivier ontspringt ten zuiden van het dal, op een hoogte van ruim 1800m op de Talalp, ruim 100 hoogtemeters boven de Talhütten. Via de pasovergang (1907m) komen we weer uit op de Hasliberg, ruim 100 hoogtemeters boven Käserstatt. Enkele kilometers bergopwaarts van de panoramastraat ligt Mörlialp. Enkele appartementen en een restaurant is het enige dat we hier tegenkomen. Het gehucht is echt bedoelt voor wintertoerisme, want zomers heeft het geen uitstraling en ligt Mörlialp er verlaten bij.

ROUTE 1: RUNDEZ UND KLEINTEIL

• Bahnhof Giswil

De Historischer Wanderweg Giswil bestaat uit twee wandelroutes. Route 1: (die we hier beschrijven) Rudenz-Kleinteil, start bij het station van Giswil. Route 2: Grossteil start bij de kerk in Grossteil. Voor beide wandelroutes staan twee uur wandeltijd aangegeven, samen zullen ze dus vier uur wandelen vergen. De borden bij de bezienswaardigheden voorzien ons van interessante informatie. Vanuit het station wandelen we in zuidelijke richting, richting Brünigpass. Burgruïne Rudenz zien we aan de linkerkant op de heuvel. De woontoren werd in de 13e eeuw gebouwd en dankt zijn naam aan “Geschlecht von Rudenz” die uit Berner-Oberland (Meiringen) kwamen. Vervolgens passeren we de rijbaan, richting het oude gedeelte van Giswil, rond de kerk. De wandelroute is goed gemarkeerd “Historischer Wanderweg”. De alp-hut aan de voet van de kerkheuvel stond vroeger op de Giswiler Alp Wuost in het Glaubenberggebied. Nu kunnen bezoekers zien hoe er gewoond werd in de Wuosthütte op de Alp. De Fischerhütte en het Sigristenhaus die gebouwd werden in 1783 staan ook in hetzelfde gedeelte onderaan bij de kerk. In de pastorie uit 1633 bevindt zich ook nog een rechtszaal. In het huis was men bevoegd om recht te spreken, vandaar dat het huis in de 18e eeuw rood werd geschilderd.

• Slegelsage Houtzagerij

Op de heuvel gaan we langs en door de kerk van 1629. In de kerktuin staan nog een aantal oude klokken en  een mooi labyrint bevindt zich achter de kerk. Vanaf de Michael-kapel achter de kerk hebben we een prachtig uitzicht op het Giswiler landschapen de Wetterhorngruppe (bij helder weer). Voor de bedekte houten brug over de Giswiler Laui gaat het langs de oever van de gelijknamige rivier richting Kleinteil. In 1629 werd de oorspronkelijke kerk hier langs de Laui zwaar beschadigd, de huidige kapel “Alte Kirche” is een herinnering aan de oorspronkelijke kerk. Langs de kapel vervolgen we de route door het bos en passeren bij Geri de rijbaan. De Schlegelsäge, (een houtzagerij op waterkracht aangedreven) functioneert naar een eenvoudig, maar geraffineerd principe. Bij een draaibeweging van het waterrad word de zaag omhooggetild tot hij door zijn eigengewicht weer naar beneden valt. Het zaagblad heeft dan een zaagsnede gemaakt in het hout. Langs de Schlegelsäge vervolgen we de wandelroute over de brug naar Kleinteil. Hier heeft men de mogelijkheid om de wandeling uit te breiden. Langs de Altibach gaat het bergopwaarts naar de “Steibi” waterval en Sacramentskapel. Bij de wandeltijd moet men dan 1-1½ uur bijtellen.

• Kapel Kleinteil

De bergruïne in Kleinteil, Rosenberg genaamd, is het restant van een Meiertoren uit de 17e eeuw. De toren stamt volgens onderzoek waarschijnlijk uit een veel ouder tijdperk zo rond de eeuwwisseling van de 13e eeuw. De boerderijen in Kleinteil stammen uit de 16e – 19e eeuw. De woning aan de Grütli werd in 1593 gebouwd. Bijzonder is de dubbele Spycher uit de 17e eeuw, aan de Brend. Het huis aan de Furen is ook in de 17e eeuw gebouwd, de Spycher naast de woning werd in de 19e eeuw gebouwd.

• Furren

Ons oog viel wel op een heel bijzonder verschijnsel aan de overzijde van de straat. Is het huis nu weggezakt of is het omliggende weiland nu verhoogd? Er woont niemand meer in het huis. Uit navraag bleek dat een plaatselijke architect de landerijen heeft opgekocht en ze vervolgens heeft opgehoogd  om zo beter beschermd te zijn tegen de Laui. Volgens de buurtbewoners zijn de kosten van afbraak nogal hoog, zodat het voorlopig nog zo blijft staan. Vanaf hier wandelen we terug langs de Mühlebach en over de Lauidam naar het treinstation in Giswil. Vanaf hier kan men ook het 2e deel wandelen. Via het Grundwald bereiken we dan Grossteil. De Giswiler Laui is een van de grootste wildwaterbekken van Zwitserland.

 

 

 

• Giswiler Laui

Onbegrijpelijk dat de boven-lopen rond de Haldimattstock (onder Glaubenbielenpass te lezen op deze website) en omliggende toppen bij slecht weer zo’n ravage kunnen aanrichten. Op de brug over de Laui fotograferen we de kraan die nog graafwerkzaamheden moet uitvoeren in de rivierbedding. Eenzelfde foto is dagen geleden gemaakt vanaf de Glaubenbielenpass, om u een indruk te geven van de omvang. Wij wandelen na ruim 2 uur Giswil weer binnen, waar inmiddels de zon is gaan schijnen na het optrekken van de zgn. hochnebel, langs de pastorie en schuur bereiken we ons eindpunt. 

ROUTE 2: GROSSTEIL

• Parochiekerk Grossteil

Liepen we acht jaar geleden het eerste gedeelte van de Historischer Wanderparadies in Giswil, nu we weer in de omgeving zijn wandelen we het tweede deel genaamd Grossteil. Grossteil is gelegen op een idyllische locatie aan de zuidelijke oever van de Sarnersee in het noordelijke deel van het dorp Giswil. Grossteil is de grootst verspreide nederzetting in kanton Obwalden, een echt centrum ontbreekt. Na de bouw van de kapel heeft zich hier een kleine centrum gevormd, Chappälädörfli. Het had een herberg waarin ook kruidenierswaren konden worden gekocht, zodat de mensen als ze ‘s zondags uit de kerk kwamen gelijk hun boodschappen mee konden nemen. Een groot deel bestaat uit relatief dicht opeenstaande bebouwing. Zoals Schribersmatt met de schoolgebouwen en sportfaciliteiten, daaromheen een groot verspreide nederzetting. Aan de Sarnersee ligt Camping Giswil, daar waar de Steinibach de Sarnersee instroomt.

• Barokke stijl Parochiekerk

Wij rijden via de rotonde richting de Antonius kapel en parkeren hier onze auto, Chappälädörfli staat op een informatie bord aangegeven. We lezen het verhaal en wandelen richting de parochiekerk die in 1607 werd gebouwd. De Antonius kapel is voor een groot deel herbouwd in 1743 in Barokke stijl. In 1872 werd de toren verhoogd, gevolgd door een renovatie van de kapel van 1938 tot 1940.

• Aanwijzing wandelroute

Naast de kerk staat de historische wandelweg deel 2 goed aangegeven.

 

 

 

• Boerderij 1677, Spycher 1822

Tegenover de kerk staat een boerderij uit 1677 en een kaas-hut (Spycher) uit 1822. De Spycher is verbonden met het woonhuis. Vijfhonderd meter verder is de volgende nederzetting, Rüti, waar woonhuizen staan uit 1615 en 1616.

 

• Woning in de Ruti 1616

Af en toe is het even zoeken, de brochure die te downloaden is van het internet komt niet geheel overeen met de wandelvolgorde en komt af en toe verwarrend over. Bovendien kan men bij de wandeltijd rustig een half uurtje bijtellen als men de prachtige bouwwerken ook nog wil fotograferen.

 

• Zwengelpomp

Langs de Rütibach genieten we van het prachtige weer en mooie bouwwerken. Her en der staan er links en rechts van de route historische woningen, jammer genoeg niet allemaal in loopvolgorde. Dan wandelen we voor de bocht linksaf richting Sagematten en Sommerweid, waar een oude gietijzeren pomp te bewonderen is.

• Wandelroute Grossteil

Elke woning die niet aan een beek of riviertje lag had vroeger een zwingelpomp op het erf voor de watervoorziening. Deze waterpompen werden naar gelang de waterstand tot wel 15 meter diep geslagen. De schacht is een bouwwerk op zich, de ronde kiezelstenen zijn uit 15 meter diepte opgetrokken met een doorsnee van nog geen meter en dat in de 19e eeuw. Wie doet ze dat heden ten dage na? Deze pomp dateert uit 1945 en werd in 2004 gerestaureerd, daarvoor (zo ook bij deze woning) bestonden er enkel houten zwingelpompen.

• Wandelroute Grossteil Rufibach

Op de kruising waar Rosenbach en Rufibach samenkomen wandelen we rechtdoor bergopwaarts over het erf van de voor ons staande boerderij op Sommerweid. Na de boerderij volgt een korte maar steile klim over de alm, daarna passeren we de Rufibach. Dan is het even zoeken, het gras staat hoog en van een pad is geen sprake.

 

• Spycher 1608 Heimwesen Rufi

We wandelen dan maar richting de woningen en wandelen voorbij de oudste Spycher in dit gebied dat werd gebouwd in 1608. De Spychers werden vroeger vooral gebruikt om kaas en granen in op te slaan. Vele Spychers dienen nu als opslag, of worden omgebouwd tot woning.

 

 

• Woning Bunten

Vervolgens wandelen we dezelfde weg terug, slaan linksaf bij Bünten en wandelen via Feld en Juch richting de parochiekerk. Diegene die denkt dat de wandeling hier eindigt komt bedrogen uit. De wandelroute maakt na het ijzeren kruis een bocht naar links waar we de volgende 10 woningen zullen aantreffen en zoals altijd het venijn zit hem ook hier in de staart. Het Juchkreuz zoals dit eenvoudig stalenbuizenkruis wordt aangeduid werd in 1911 geplaatst ter nagedachtenis van de verwoestende werking van de overstroming op 8 augustus 1902. Deze plek werd door de woeste Rütibach ongemoeid gelaten, vandaar het kruis..

• Schrotenhaus 1467

We passeren de hoofdrijbaan en wandelen richting Spechtsbrenden, waar meerdere oude woningen staan, zoals het huis grotendeels vervaardigd van houtsingels uit 1467.

 

 

• Sodbrunnen Hirsgartli 1922

Iets verder in Hirsgärtli staat een nagebouwde Sodbrunnen, hetgeen neerkomt op een soort houten hevelpomp geheel uit verschillende soorten hout vervaardigd. Een beschrijving en de werking ervan staat naast de pomp aangegeven en zullen we hier verder niet bespreken. Het grondwaterniveau is hier slechts 2m diep terwijl de pomp het kraakhelder water van 3m haalt. Een nadeel van deze pomp is dat hij tijdens de wintermaanden geheel van zijn water moet worden ontdaan. Aan het eind van de wandelroute zien we kleine schuren staan dit zijn z.g. droogschuren die hoofdzakelijk bij de grootgrondbezitters stonden. Dan bereiken we de parochiekerk en kijken we terug op een geslaagde wandeling.

• Station Giswil

Het kleine Melchtal, ook wel Tobel genaamd, is zowel in de zomer als in de winter een geliefd wandelgebied. Vanaf het treinstation in Giswil (484m), waar genoeg parkeergelegenheid is voor de auto, begint de wandeling richting het kleine Melchtal. De wandeling staat bij het treinstation aangegeven. Het 10 km lange traject kent een hoogteverschil van 500m en zal ongeveer 3 uur in beslag nemen. We wandelen vanaf het station eerst een klein stukje richting Sachseln, na het huis op de Melchaamatte uit 1540 passeren we de rijbaan. Het huis dankt zijn naam aan de bergbeek Melchaa, die hier vroegere jaren langs stroomde. Later werd de Melchaa kunstmatig naar de Sarnersee geleid. De twee prachtige notenhouten deuren met prachtig houtsnijwerk, duiden op een welgestelde boerenfamilie uit die tijd.

• Melchaa-Dossen

Vervolgens gaan we aan de voet van de Melchaadossen het steile bergpad omhoog door het bos richting Melchaadossen. Onderweg hebben we door de bomen nog even uitzicht op de Sarnersee. Na het eerste steile gedeelte biedt een bankje ons een prachtig uitzicht op het Station van Giswil met de Giswilerstock. We vervolgen de wandeling en niet veel later krijgen we de mogelijkheid om naar de Melchaadossen te wandelen. De top ligt iets hoger dan het vorig uitzichtpunt en biedt  zodoende een nog mooier uitzicht op Giswil. 

 

• Cholplatz

Na een steile korte klim bereiken we het Tobel-straatje op Melchaaboden (620m). Hier begint de wandeling door de Melchaaschlucht. Diep onder ons horen we het denderende water van de kleine Melchaa, zich een weg banend door het smalle rotsmassief, over gletsjerstenen richting Sarnersee. Gemoedelijk gaat het bergopwaarts en bereiken we Cholplatz (704m). Hier werd vroeger houtskool gemaakt. De schuur dient als opslag voor gereedschap dat de bosarbeiders nodig hebben om het gebied te onderhouden. Het rechter gedeelte van de hut blijft open en is in tijd van noodweer een geschikte schuilplaats. Verder gaat de route door smalle passages, met hoge loodrechte rotswanden door de Melchaaschlucht, direct langs het water. Aangekomen bij Bettlernest en bösen Stieg met zijn imponerende Dom gaat het met een scherpe bocht richting “Kraftwerkanlage Obwalden”. Een energiemaatschappij die uit waterkracht energie wint. Hier verenigen de beide stollen zich, om het water vanuit het Melchtal verder naar de Sarnersee te voeren. Langs de Giswilerhüttli (815m) van de plaatselijke energiemaatschappij gaat het verder bergopwaarts.

• Lochhuttli

Iets verder bereiken we de Lochhütte (815m) een hut die onderdak kan bieden bij slecht weer. In de hut is geen proviand aanwezig en een slaapzak moet men ook zelf meenemen. Langs de hut met barbecue gaat het verder door de Tobel. Bij de Rinderhüttli hebben we het einde van de Melchaaschlucht bereikt. Bergopwaarts kan men de wandeling nog vervolgen naar Aelggi, het geologisch middelpunt van Zwitserland. (te lezen elders op de site). De doorgaande weg is afgesloten voor voetgangers wegens boswerkzaamheden en lawinegevaar. (stond ook vermeld vooraan in de schlucht). De weg is door overstromingen beschadigd en we willen geen vallende bomen op onze hoofden krijgen. Takken en bomen worden in de rivierbedding geworpen om later afgevoerd te worden. De wandeling gaat over dezelfde weg terug tot Cholplatz. Hier buigt de weg naar links, bergopwaarts gaat het dan richting Grossen Schwendi en bereikt over Aecherli Giswil. Ons is deze tocht niet gegund, ook deze weg is gesloten wegens boswerkzaamheden. Er zit niets anders op dan onze route aan te passen. We wandelen over het Tobel-straatje richting Schanz, iets boven Zollhaus. De autoweg belemmert ons hier een oversteek er zit dus niets anders op dan om de tunnel en via Zollhaus de andere kant van de autoweg te bereiken. Langs de doorgaande weg wandelen we Giswil binnen.

Het volgende filmpje geeft een impressie weer van het wandelgebied.

• Pfarr- en Wallfahrtskirche Sachseln

Sachseln ligt op 500m boven de zeespiegel, ingebed tussen de Sarnersee en het prachtige voor alpine berglandschap in het kanton Obwalden van Centraal Zwitserland. Het biedt toeristen een grote keuze aan vrijetijdsbesteding, zowel in de bergen als ook aan de Sarnersee o.a.: roeien, surfen, vissen, wandelen en mountainbiken. Door de centrale ligging zijn er tal van excursiemogelijkheden in de nabijgelegen berggebieden zoals o.a. het Engelbergtal, Haslital, Melchsee-Frutt, Sörenberg en het geografisch middelpunt van Zwitserland. Maar het bedevaartsoord Sachseln staat vooral bekend om zijn bedevaartkerk dat tussen 1672 en 1684 is gebouwd. Het herbergt sinds 1679 het graf van de heilige Bruder Klaus. De grafkapel met vrijstaande toren werd rond 1600 om het oorspronkelijke graf van Bruder Klaus gebouwd. Ook het broeder Klaus museum bevindt zich in Sachseln. Vanuit Sachseln kan men een cultuurhistorische rondwandeling maken langs verscheidene kapellen. Ook de officiële Jakobsweg doet Sachseln aan, ook wel bekend onder de naam Bruder-Klausen-Weg, die van Stans via Sachseln naar Brienz loopt. Sachseln ligt aan de weg die van Luzern over de Brünigpass naar Interlaken loopt en heeft een treinstation op de lijn van de Zentralbahn (ZB) Luzern-Meiringen-Interlaken.

• Geboortehuis Bruder Klaus

Flüeli-Ranft gelegen op 728m. boven de zeespiegel, is een idylle van rust, gelegen op de heuvels boven Sachseln aan de Sarnersee. Flüeli-Ranft is beroemd geworden door Niklaus von Flüe. Op 14 juli 1984 richtte Paus Johannes-Paulus II van hieruit een vredesboodschap tot de wereld. Flüeli-Ranft is tegenwoordig niet alleen een bedevaartsoord, maar ook een van de mooiste vakantieoorden in Centraal-Zwitserland waar lichaam en ziel op adem kunnen komen. Het is een ideaal uitgangspunt voor een cultuurhistorische rondwandeling langs de vele kapellen in dit prachtig gebied. We beginnen bij het geboortehuis van Nicolaas van Flüe, die zich later als kluizenaar eenvoudig “Broeder Klaus” noemde. Hij werd in 1417 te Sachseln (op de berg) als zoon van een  landbouwer geboren. Hier in Flüeli leefde hij als rijke landbouwer, was wethouder, rechter en officier. Desondanks had Nicolaas een eenvoudige levensstijl, hij bouwde een huis en huwde met Dorothea Wyss, zij kregen 10 kinderen, 5 zonen en 5 dochters.

• Woonhuis Bruder Klaus

In Flüeli-Ranft staat het woonhuis van Nicolaas van Flüe en Dorothea Wyss, dat Niklaus von Flüe in 1445-1446 bouwde voor zijn gezin en hen dit later schonk. Op vijftigjarige leeftijd, verliet hij huis en haard, met goedvinden van zijn gezin.  Na een omvangrijke restauratie van het woonhuis in 1925 gaf het een uitstekend beeld van de wooncultuur uit die tijd, 10% van het woonhuis dateert nog uit de 13e eeuw. Boven op de Flüeli-rots staat de Flüeli-Kapelle, daterend uit 1614-1618, gerenoveerd in 1980-1981.

• Ranftkapellen

Van Flüeli gaat het steil bergafwaarts richting Ranft, waar we de Ranft-kapellen bezichtigen. De Obere Ranftkapelle  werd in 1468 gebouwd. Nieuwbouw vond plaats in 1693, het werd voor het laatst gerenoveerd in 1986/87. Twintig jaar leefde Broeder Klaus hier in afzondering, eenzaam als kluizenaar in de Ranft, op slechts 500m van zijn eigen hoeve. Hier hielp hij velen die raad kwamen vragen en werkte hij als vredestichter. Hier stierf Bruder Klaus op 21 maart 1487 in zijn kluis in de Ranft-ravijn. Het winkeltje tussen de beide kapellen doet goede zaken op deze pelgrimstocht. De Untere Ranftkapelle werd in 1501 gebouwd, wegens enorme toeloop van pelgrims. Het is volgens de laatgotische bouwkunst gebouwd evenals de bovenste kapel en voor het laatst gerenoveerd in 1985/86.

• Brug Melchaa Ranft

We passeren de Melchaa en gaan bergop richting St. Niklaus. Halverwege de klim buigen we af naar rechts richting Mösli-Kapelle. Het ontstaan van deze  kapel is te danken aan een zoon van Bruder Klaus, hij vestigde zich hier in 1469 in een houten kluizenaarswoning. In 1484 werd de kapel gebouwd en pas na zijn dood werd de kapel in 1504 ingewijd. De kapel bezit nog prachtige fresco’s en plafondbeschilderingen. We wandelen langs dezelfde weg terug en gaan halverwege steil bergopwaarts door het bos naar de kapel St. Niklausen, een kapel met vrijstaande klokkentoren die dateert uit de 14e eeuw. Het houten plafond uit 1704 is met honderden figuren beschilderd. De heilige figuren beelden thema’s uit, uit het nieuwe- en oude testament.

• Hohe Brucke

Vervolgens gaat het langs restaurant Alpenblick, gelegen op 785m, door het dorp richting Hohe Brücke, dat volgens de routewijzer 30 min. wandelen is. Over de saaie weg richting Kerns buigen we ter hoogte van Haueti (720m) links af naar  Hohe Brücke. De Hohe Brücke is de hoogste houten brug van Europa. Hij is 30m lang en hangt 100 meter boven de Melchaa. De brug werd in 1898 gebouwd en in 1943 door militairen hersteld. De Hohe Brücke ligt op de doorgaande weg van Flüeli-Ranft naar Kerns. Bij Melchi gaat het links bergop richting Flüeli-Ranft. Langs het prachtige Jugendstil-Hotel Paxmontana (dat jammer genoeg  in 2011 in de steigers stond) wandelen we door de allee en zijn we na 2 uur terug bij het beginpunt. De Lourdeskapelle en St. Katharina-Kapelle staan aan de doorgaande weg richting Sachseln, de Kapelle Edisried en Ewil aan de doorgaande weg richting Giswil.

• Info geografisch middelpunt van Zwitserland

Op de Älggialp ligt het geografisch middelpunt van Zwitserland. Älggi is de grootste Sachsler Alp en ligt op een plateau, 1650m boven de zeespiegel. Het bestaat uit een aantal Alphutten, een kapel en Berggasthaus Älggi. Aelggi is alleen in het weekend en op feestdagen met de auto vanuit Sachseln te bereiken. De laatste 6 km naar de Alp is op even uren bergopwaarts te bereiken, oneven uren kan men dalwaarts rijden. Uitwijkmogelijkheden zijn beperkt op deze wel zeer smalle toegangsweg. Maar Aelggi is ook vanuit veel omliggende plaatsen wandelend te bereiken zoals vanuit Sachseln, Zollhaus, Giswil, Lungern, Käserstatt, Melchsee-Frutt of vanuit Stöckalp.

• Steinmandliroute Aelggialp

Op de Älggialp hebben we tal van wandelmogelijkheden variërend van licht tot zwaar. Vanaf het middelpunt van Zwitserland start een rondwandeling over de Aelggi- boden, het zgn. Steimandlipfad. Door aanwijzingen langs de wandelroute leert men de natuur, omgeving en wetenswaardigheden beter kennen. De Älggi-Kapelle, Patronin St.Anna, behoort tot de kerkgemeenschap van Sachseln. De Chappäli werd in 1820-1821 gebouwd op 800 houten palen met een lengte van 2,20m om niet weg te zakken in het veenlandschap. De Älggi kapel werd in 1827 van een klok voorzien. In 1876 werd de pastorie gebouwd door de toenmalige pastoor van Sachseln. De pastorie diende in die tijd als overnachtingsmogelijkheid voor de geestelijken en staat nog steeds in zijn oorspronkelijke staat achter de kapel.

• Richting Abgschutz Bruochlihutte

Achter de Bruochlihütte op Aelggialp gaat het steil bergopwaarts richting Seefeld en Abgschütz (doorgang naar Melchsee-Frutt). Wij passeren de waterval en wandelen via Mattalp richting Sachsler-Seefeldalp. De wolken en mist trekken over de Rufichrüz en Schnidengrätli het Mattalp en Sachsler-Seefeldalp binnen. We genieten vanaf Mattalp nog even van het uitzicht op het middelpunt van Zwitserland waar het nog helder is. Daarna besluiten we om dezelfde weg terug te gaan. Niet uit angst voor de mist, maar in de nevel lopen heeft geen zin om het rondje via Sachsler-Seefeld en door het Mattwald naar de Älggialp te voltooien. Een wijs besluit bleek later, nagenietend op het terras van Berggasthaus Aelggialp zijn beide Alpen uit het zicht verdwenen. (Zie ook het verhaal onder Berghutten; Berggasthaus Aelggialp). Op de Ällgialp wordt jaarlijks de Zwitser van het jaar gekozen, Het zgn. Swiss-Award-Feier op de Älggialp.

• Barokkerk Sarnen

Sarnen, de hoofdstad van het kanton Obwalden op 475m boven zeeniveau, ligt aan de Sarnersee. Het oude barokke raadshuis en het klooster St.Andreas met zijn twee torens uit het jaar 1740 zijn zeker de moeite waard  om te bezichtigen. De belangrijkste schat is het "Weisse Buch von Sarnen" de oudste Zwitserse kroniek. De Pfarrkirche St. Peter en Paul bevindt zich in het oudste stadsdeel van Sarnen. Het eerste godshuis stamt vermoedelijk uit de 8e eeuw.

• Pfarrkirche

De huidige vorm dateert van 1739-1742, een laat Baroks bouwwerk. De toegangsdeur van de kerk is omringd met donkermarmer en de binnenkant is rijkelijk versierd met hang en sluit werk. De plafondschilderingen in de kerk zijn van Josef Anton Hafner en dateren uit 1741, het zijn in totaal 3 grote, 19 middelgrote en omgeven door vele kleinere afbeeldingen. Op deze voorstelling wordt de inwijding van de kerk afgebeeld. Rechtsonder Bouwheer Just Ignaz Imfeld omgeven door o.a. Johannes de Doper (beschermheer van Architecten) en St. Nikolaas van Myra. De preekstoel van de kerk bestaat uit verschillende kleuren marmer en hangt aan een kerkpilaar. De toegangstrap van de kansel wikkelt zich om diezelfde pilaar. Naast de Pfarrkirche St. Peter en Paul in Sarnen, bevindt zich de Michael Kapel. De Kapel dateert uit 1500, werd in 1684 gerestaureerd en kreeg in 1742 vermoedelijk een nieuw altaar. Het originele houtsnijwerk- plafond in de St.Michael Kapel dateert van 1505 en steekt mooi af tegen de hagelwitte binnenwanden van de Kapel. Aan de achterzijde van de kerk bevindt zich nog een begraafplaats, aula en een urnenveld.

• Pilatusbahn Alpnachstad

De Pilatus Bahn is een tandradbaan en bestaat uit een 4,6 km lang smalspoor- traject van Alpnachstad naar de Pilatus-Kulm, het bergstation. Hierbij wordt een hoogteverschil van 1629 meter overwonnen, met een maximale stijging is 48%. De Pilatus Bahn is de steilste tandradbaan ter wereld. Het bergstation ligt tussen de Esel (2118m) en Tomishorn (2132m). Beide toppen zijn te bewandelen, evenals de Oberhaupt (2106m) boven hotel Pilatus-Kulm. Pilatus is een berg met een hoogte van 2137 meter boven zeeniveau, gelegen in centraal Zwitserland. De berg is een geliefde toeristenstemming. Hij staat aan het Vierwoudstrekenmeer in de nabijheid van de stad Luzern. Luzern staat beschreven onder aanraders op deze website.

• Tomlishorn-Pilatus kulm

De legende van de berg staat beschreven in drakengalerij “Drachenweg”. In de volksmond is de drakenberg een regenmaker en geboortegrond van reuzen. De Luzerner huisberg Pilatus is een van de meest legendarische plekken van Centraal Zwitserland. Bij helder weer biedt de berg een panorama van vele Alpentoppen. Ons is het zelfs voor de tweede keer niet gelukt om op de top een ”heldere” Pilatus te zien, terwijl het aan de voet van de Pilatus stralend helder weer was. We besluiten ondanks de lage wolken om toch naar de Tomlishorn te wandelen. Langs een uitgehouwen wandelpad gaat het bergopwaarts, langs prachtige alpenbloemen, door tunnels, over trappen en langs staalkabels bereiken we in een kleine drie kwartier de Tomlishorn (2132m).

• Wandeling richting Tomlishorn

Maar onze wandeling wordt beloond, op de Tomlishorn schijnt zowaar de zon. We genieten van het prachtige  uitzicht over de Berner Alpen en wandelen na een poosje terug. Het is een verraderlijke berg , waar het weer van het ene moment op het andere kan omslaan. Op de Tomlishorn kan de zon schijnen terwijl het bergstation in de mist of regen zit. De wolken stuwen tegen de bergwand en dalen neer over de berg. Uit de zon en in de mist, uit de mist en in de zon wandelen we terug naar de Pilatus Kulm. Het is een verschijnsel waar de Pilatus om bekend staat. De top van de Pilatus is op meerdere manieren te bereiken. Vanuit Luzern is de berg, na een overstap in Frakmüntegg, met kabelbanen te bereiken. Het eerste gedeelte gaat van Kriens via Krienseregg naar Fränkmüntegg. Vanaf Fränkmüntegg brengt een cabinelift u naar het bergstation op de Pilatus. Vanuit Alpnachstad brengt de tandradbaan u naar de top van de Pilatus. Maar voor gezinnen, avonturiers en bootliefhebbers is de Goldene Rundfahrt een schitterend uitstapje: u maakt een rondreis vanaf Alpnachstad over de Pilatus-Kulm, met de steilste tandradbaan, een gondelbaan en kabelbaan. Vervolgens wandelt u ca. 10 min door Kriens naar een bushalte, vanwaar de plaatselijke vervoersmaatschappij (lijn1) u naar Luzern vervoert. Hier stapt men op de boot  en via het Vierwoudstrekenmeer en de Alpnachersee vaart u tenslotte terug naar Alpnachstad.

• Berghaus Frakmuntegg

Ruim 1400 meter boven zeeniveau op Fräkmüntegg is er gezelligheid en speelplezier voor het hele gezin. Hier bevindt zich de langste zomerrodelbaan van Zwitserland en het grootste touwbaanparcours van Centraal-Zwitserland. De onvergetelijke afdaling over het 1350 m lange rodeltraject is alleen ’s zomers bij droog weer geopend. Zowel op Fräkmüntegg als Krienseregg zijn verschillende picknickplaatsen met barbecues. Op het touwbaanparcours zijn wel een aantal regels van kracht o.a.: minimumleeftijd 8 jaar, minimumlengte 1.20 m. Kinderen onder de 11 jaar alleen onder begeleiding en kinderen onder de 14 moeten onder toezicht staan van een ouder.

• Frakmuntegg

De prijzen in 2011 voor 3 uur speelplezier zijn:
27 Frank voor een volwassene en 20 CHF. voor een kind.
De tarieven voor ouder en kind zijn iets voordeliger: 1 volwassene +  kind CHF43,- ;
1 volwassene + 2 kinderen CHF. 59,- ;
2 volwassene + 1 kind CHF 64,- ;
2 volwassene + 2 kinderen CHF. 80,-. en tot slot
2 volwassene + 3 kinderen CHF. 96,-
Extra kind CHF 17,- Dit bedrag is voor het hele parcours met inbegrip van materiaal en instructie. 

• Krienseregg

Een grote kinderspeelplaats bij het tussenstation Krienseregg is er met name voor de aller kleinsten onder ons. Op de Krienseregg zijn er tal van kindvriendelijke wandelwegen. Vanaf het terras van bergrestaurant Krienseregg heeft men zicht op de speelplaats.

• Bergwirtschafthaus Krienseregg

“Im Reich der Moose” wordt het gebied ook wel genoemd, het is een hoogveengebied met een grote verscheidenheid aan wilde planten en dieren. Het kleine riviertje de Wissbach baant zich al kronkelend een weg door dit gebied. De beschrijving van het natuurvriendenhuis Pilatus in Krienseregg staat beschreven onder berghutten, Naturfreunde Pilatus.

• Melchtal kerk

Vanaf Sarnen gaan we in oostelijke richting naar het dal plaatsje Kerns, waar het Melchtal begint. In het schilderachtige bedevaartoord Melchtal staat de Benedictijnenklooster St.Niklaus von Flüe, met  zijn spitse kloostertoren en barokke muts. Het in centraal Zwitserland gelegen Melchtal strekt zich uit van Kerns tot aan Stöckalp, achter in het dal. Vanaf Stöckalp kan men de gondel naar Melchsee-Frutt nemen of met de auto naar boven rijden, zij het de even uren bergopwaarts en de oneven uren naar beneden, aangegeven door verkeerslichten. Het door bergmeren omringd Melchsee-Frutt, (een klein toeristisch centrum), is omgeven door de Hasliberg (Berner-Oberland) en de Titlis (Engelberg). Dat maakt Melchsee-Frutt tot een geliefd wandelgebied. De Boni-rotswand is een populair oefenterrein voor bergbeklimmers. Het in de winter sneeuwzekere wintersportgebied strekt zich uit van 1080m tot 2255m . Een prachtige wandeltocht, waar men een dag voor uit moet trekken, is de vier merentocht van Melchsee-Frutt naar Tannensee en via Engstlensee, Jochpass en Trübsee terug naar Melchsee-Frutt.

• Melchsee

De foto’s van Melchsee-Frutt, Tannensee en Tannenalp zijn begin juni genomen. Vanaf Tannenalp kan men via de Engstlensee (Gental) weer terug naar de Sustenpass. Ook vanaf de Engstlensee is het zicht naar de Titlis indrukwekkend. Een nadeel is wel dat veel bedrijven nog zijn gesloten  zijn zo vroeg in het seizoen. Langs de route door het Melchtal bevindt zich een kloof waardoor  de Melch-Aa zich al kronkelend een weg baant naar beneden.. Ook in dit gebied leveren de bloemen weer prachtige plaatjes op.

• Dallenwil

Dallenwil is een gemeente in het Zwitserse halfkanton Nidwalden. Dallenwil ligt op de oostelijke helling van de Stanserhorn, aan de oever van de Engelberger Aa. De plaats ligt aan de spoorlijn Luzern-Stans-Engelberg van de Zentralbahn in het Engelbergertal. De Zwitserse spoorwegmaatschappij  Zentralbahn (ZB), is in 2005 ontstaan uit een fusie van de Luzern-Stans-Engelbergbahn (LSE) en de Brünigbahn (SBB). Het smalspoortraject LSE in centraal Zwitserland loopt van Luzern naar Engelberg en de Brünigbahn loopt van Luzern naar Interlaken. Beide lijnen hebben op hun traject tandradoverbrenging om steile hellingen te overbruggen.

• Dalstation Niederrickenbach

De parochiekerk St. Lawrence werd in 1699 gebouwd. Aan de westkant van Dallenwil bevindt zich de kabelbaan Dallenwil-Wirzweli, het recreatie- en wandelgebied van Wiesenberg (aan de Ächerlipass) en Wirzweli. Aan de oostkant leidt de kabelbaan Dallenwil-Niederrickenbach ons naar het autovrije bedevaartsoord Maria-Rickenbach, het wandelgebied van de Brisen.

• Niederrickenbach

1200 Meter boven de zeespiegel ligt het rustige bedevaartsoord Niederrickenbach. Vanaf Niederrickenbach hebben we een prachtig uitzicht op de Stanserhorn en de Pilatus. Maria-Rickenbach is al honderden jaren een bedevaartsoord. Op 4 september 1857 kwamen vanuit Engelberg de eerst zes zusters naar Niederrickenbach. Ze vestigden zich in een oude boerderij (Stäfelihaus), pal naast het hedendaagse klooster. Het Stäfelihaus is het oudste gebouw van Niederrickenbach. Van 1862-1864 werd het eerste Benediktinerinnenklooster en de  kloosterkerk gebouwd. In 1862 ontstonden ook de omringende gebouwen. De zustergemeenschap leeft naar de regels van de heilige Benedictus. De zusters hebben een eigen winkel waarin ze verschillende producten verkopen waaronder ; kruidenthee, zalven, honing, snoep, siropen en likeuren. Ook zijn er handwerkproducten te koop, sieraden,  boeken en  cd’s. Verdere informatie op www.maria-rickenbach.ch. Zie ook het verhaal onder Berghutten: Brisenhaus.

• Klooster Engelberg

Engelberg gelegen op 1010m is een plaats in het half kanton Obwalden. Het is een geliefde plaats voor zowel zomer- als wintertoerisme. Engelberg is de hoofdvestiging van het kanton Obwalden in het half kanton Nidwalden. De Titlis (3238m) is een van de belangrijkste trekpleisters in Engelberg, op de druk bezochte top is men ook ‘s zomers zeker van sneeuw. De reis er naar toe gaat via de tussenstations Trübsee en Stand. Het laatste gedeelte over de Steinberggletscher gaat met de Rotair, een om zijn as draaiende cabinebaan. Zie ook het verhaal onder de Sustenpass-Jochpass, vanwaar wij naar de Titlis gingen. Sinds december 2012 hangt hier Europa ’s hoogste hangbrug, 3000m boven zeeniveau.

• Engelbergtal

De spoorlijn en weg langs het 20 km lang gerekt dal, gaan gelijk op richting Engelberg. Aan het eind van het dal vanaf Grafenort komt nog een behoorlijke klim richting Engelberg. De geschiedenis van het eeuwenoude klooster van Engelberg (rond1300) kunt u vinden onder de volgende link: http://www.kloster-engelberg.ch/. De rondleiding door het Benedictijnenklooster Engelberg, waar zich vele oude schatten bevinden, is zeker de moeite waard evenals de buitenzijde van de gebouw. Er wordt dagelijks nog op ambachtelijke wijze kaas gemaakt dat in het aanliggend winkeltje verkocht wordt.

 

• Fluhmatt

De wandeling naar Flüematt begint in het centrum van Engelberg, tegenover restaurant/hotel Alpenclub. De wandelroute gaat gestaag omhoog naar de hoger gelegen woningen in Engelberg (Mülibrunnen). Naast een hoger gelegen woning volgen we de trappen richting Flüematt. Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht op het klooster van Engelberg. Vervolgens gaat de route langs een hek richting Fellenrüti. Bij de bosrand aangekomen is het een behoorlijke klim naar Flüematt , over een korte afstand door bossen en over almen moet bijna 400 hoogtemeters worden afgelegd.  De vele traptreden door de bossen zijn zeer vermoeiend. Ristis is een tussenstation op de Brunnibahn en  is nog een klein uur lopen. Het is hier vandaan nog 1.30 uur naar de Brunnihütte. Zie ook het verhaal onder Berghutten: Rugghubelhütte en Brunnihütte.

• Stoomschip Uri

Vanwege het 175-jarig bestaan van de vaardiensten op het Vierwoudstedenmeer kon men een  dagje gratis varen. De kapitein en zijn bemanning zijn uitgedost in historische klederdracht, een orkest zorgt voor muziek en een aantal medepassagiers voor vertier. Afwisselend gaat het van de ene boot op de andere en van de ene kant van het meer naar de andere. Van het ene dorp aan deze zijde van het meer naar een dorp aan de andere zijde. Om17.00 uur zijn we weer terug in het dorp waar we de bootreis zijn begonnen. Met de  auto gaan weer we naar de thuisbasis, ons fijne dagje vaarplezier zit erop.

• Beckenried

Beckenried is een gemeente in het Zwitserse kanton Nidwalden. Het ligt op 435m hoogte en strekt zich uit tussen het Vierwoudstrekenmeer en de Klewenalp. De Klewenalp is in de wintermaanden een prachtig skigebied. Het is ons uitgangspunt voor een wandeling en rondtoer door dit gebied. Tevens sluit het aan op het verhaal van een eerdere wandeltocht naar   Niederrickenbach vanuit het Engelbergtal en Brisenhaus.

• Beckenried dalstation

’s Morgens vroeg in Beckenried, de zon schijnt en de “laatste” wolken stijgen op. De gondelbaan komt net binnen in het dalstation die ons vervolgens naar de Klewenalp zweeft. De baan gaat om de 20 minuten en in 6 minuten ben je boven op de Klewenalp (1593m). Het bergstation staat nog in de laatste wolkenresten al zullen die spoedig verdwijnen. De wandelroute gaat over de Klewenalp-Stockhütte via Seelisberg naar Rütli, prijs anno 2011 CHF 68.80/persoon met inbegrip van kabelbanen, bus en boot. Meer informatie kan men vinden onder www.klewenalp.ch/de/. Op de Klewenalp hebben we door de wolken heen al een prachtig uitzicht op het Vierwoudstrekenmeer. Op een doordeweekse dag grazen de koeien rustig op de Klewenalp.

• Klewenalp

Het kerkje op de Klewenalp, “Die Klewenkapelle” werd in de oorlogsjaren gebouwd. Nadat de Klewenbahn in 1933 in gebruik werd genomen, werd er in het restaurant van het bergstation een altaar gebouwd, waar in de eerste jaren een zondagsdienst werd gehouden. In 1941 werd door bewoners en vrienden van de Klewenalp een vereniging opgericht die de bouw van een kapel tot stand bracht 11 juli 1943 werd de kapel ingewijd. Het was de Beckenrieder pastoor Josef Ifanger die het altaar uit Wallis wist te bemachtigen. De houten beelden aan de muur zijn nieuw gesneden kopieën van de originele houten beelden uit de landraadzaal van het Stanser raadhuis. Het rechter houten beeld is van Bruder Klaus en het linker van  St. Antonius van Padua, waarvan het origineel zich in het Stanser vrouwenklooster St. Klara bevindt.

• Bergrestaurant Alpstubli

Voorbij de kerk wandelen we langs bergrestaurant Alpstubli met links voor de Klewenstock het bergrestaurant de Klewenstock. Vervolgens genieten we van het uitzicht en de mooie bloemen langs de wandelroute. Natuurvriendenhuis Röten ligt er verlaten bij, een groep schoolkinderen heeft het kortgeleden verlaten voor de terugreis met de kabelbaan. Informatie over het huis en eventuele huurprijzen zijn te vinden onder berghutten, Naturfreunde Luzern. Verder wandelend zien we de wolken op Bärenfallen net opstijgen. Een markant punt  waarvandaan de bergrug ons vorig jaar een prachtig uitzicht bood.

• Bergrestaurant Tannibue

Langs Bergrestaurant Tannibüel gaat het bergopwaarts langs de Heitliberg, richting Twäregg. Langs de Angiloch kijken we nog even in het diepe dal waar in de verte de Lochhütte staat. Aan de voet van het Blinderfeld blikken we nog even terug naar de Heitliberg (1778m), waarvan de top al weer in de wolken verdwijnt. Op Twäreggen genieten we van het prachtige uitzicht op het Vierwoudstrekenmeer, aan de overkant van het Vierwoudstrekenmeer ligt de Rigikulm in de mist. We nuttigen onze lunch en wandelen vervolgens over de Oberen Holxweg naar Stockhütte (1279m). De Niederbauen Chulm (1923m) is nog net zichtbaar. We verlaten Stockhütte met de cabinebaan en komen vervolgens uit in Emmetten.

• Emmeten

Emmetten (774m), gelegen in centraal Zwitserland, ligt op ongeveer 20 minuten rijden van Luzern. Ook hier in het dorp zijn er tal van wandelmogelijkheden. Er zijn  hotels met zwembaden en wellnesscentra. In de winter is het skigebied zeer kindvriendelijk. De skiliften vanaf de Stöckhütte en Klewenalp gaan tot een hoogte van 2000m. Op vertoon van de  skipas is de busverbinding gratis. De bus brengt ons verder naar de Seelisberg. Bij het eindstation en tevens bergstation van de Treib-Seelisberg-bahn, wandelen we richting Rütli. Op 30 April 1914 werd met de bouw van de Treib-Seelisberg-Bahn begonnen, op 30 mei 1916 werd de baan in gebruik genomen en in 1965 kreeg het nieuwe wagons. Het is een elektrisch aangedreven Standseilbahn, met een stijgingspercentage van 20-38%. Het hoogteverschil bedraagt 330m, de baan kan 900 personen per uur vervoeren en doet hier 6-8 minuten over.

• Rutlihaus bei der Rutliwiese

De Rütli is een historische alpenweide op de Seelisberg in het kanton Uri, het ligt direct aan het Vierwoudstrekenmeer.  Hier ondertekenden op 1 augustus 1291 de drie kantons Uri, Schwyz en Unterwalden (de zgn.  Zwitserse oer kantons) een defensief verbond (ook wel Bondsbrief genaamd) om elkaar bij te staan tegen buitenstaanders. De kantons Luzern, Zürich en Bern sloten zich later ook aan bij deze Zwitserse Eedgenootschap. Uiteindelijk leidde dit tot het ontstaan van Zwitserland. Elk jaar wordt dit heuglijke feest op 1 augustus (Zwitserse nationale feestdag) op deze  historische Rütliwiese gevierd. Zoals gezegd is het een nationale feestdag in Zwitserland, in vele plaatsen en vooral grote steden vinden jaarlijks optochten met versierde wagens plaats, het feest wordt veelal afgesloten met een vuurwerkshow.

• Vierwoudstrekenmeer

Via Stöck aan de Rutliweg wandelen we langs de grenssteen Schwyz-Obwalden, naar het “Rütlihaus bei der Rütliwiese”. De Rütliwiese op zich stelt niet zoveel voor, 3 bomen met een stenen banken is alles wat nog herinnert aan dit oude verbond. Een rondwandeling langs de Urnersee en een nieuw aangelegde picknickplaats doen ons via de Dreiländerbrunnen bij het Rütlihaus terugkomen Vanaf het terras kunnen we nog even van het uitzicht genieten , wachtend op de boot.

 

• Stoomboot Gallia Urnersee

Op 25 juli 1940 werd hier ook een zeer belangrijke toespraak gehouden door generaal Henri Guisan. De generaal overtuigde het volledige Zwitserse officierscorps dat Zwitserland zich zou blijven verzetten tegen een aanval van nazi-Duitsland en zich nooit zou overgeven. Het concept van Henri Guisan kwam er op neer dat het Zwitserse leger zich in de beginfase van de oorlog zou terugtrekken in de Alpen en dit  als vestiging ging gebruiken, om zo de vijandelijke aanvallen af te slaan. Zwitserland is nooit aangevallen en tijdens de oorlog altijd neutraal gebleven.

Vanaf Rütli kan men terugwandelen of de tocht vervolgen met één van de prachtige stoomboten die hier over het Urnermeer en Vierwoudstrekenmeer varen. Wij nemen de Gallia, een stoomraderboot die ons via Brunnen, Treib, Gersau terugbrengt naar Beckenried waar we vanmorgen zijn begonnen. Tegenover Brunnen, tussen Treib en Rütli op het zuidelijkste punt van het Vierwoudstrekenmeer en het begin van de Urnersee, staat een 30m hoge markante rotsblok in het water, “Der Schillerstein”, ook bekend als Mythenstein. In 1859 werd deze rotsblok omgedoopt tot Schillerstein vanwege de 100e geboortedag van Friedrich Schiller, de auteur van het legendarisch verhaal van “Wilhelm Tell”. De Duitse filosoof, dichter en toneelschrijver overleed in 1805 te Weimar in Duitsland. In 1827 werd Schiller op “legendarische” wijze (er is grote twijfel of de overblijfselen werkelijk van Schiller zijn) bijgezet in de Fürstengruft van Weimar. De vorstelijke begraafplaats van de groothertogen van Sachsen-Weimar-Eisenach in het Duitse Weimar is een historische (1818) en veel bezochte begraafplaats in Duitsland. Schiller ligt naast Goethe in het mausoleum Fürstengruft.

• Trein Zentralbahn Meiringen

We reizen vandaag met De Zentralbahn naar Luzern, om vervolgens in Luzern over te stappen richting de Rigi. De Rigi is een 1800m hoge berg gelegen in centraal Zwitserland, ingeklemd tussen Zugersee en Lauerzersee enerzijds en het Vierwaldstättersee aan de andere kant van de Rigi. De Rigi Kulm ligt in kanton Schwyz, de kantongrens Luzern-Schwyz loopt over de berg. Vanaf de Kulm hebben we een prachtig uitzicht. Je vind er een unieke alpenflora en de steile berg is een uitdaging voor bergwandelaars. Op de Rigi liggen een aantal plaatsen, te weten: Rigi Scheidegg, Rigi Klösterli, Rigi Staffel, Rigi Kulm en Rigi Kaltbad.

• Trein Rigi

De Rigi Kulm is goed te bereiken, met de Rigi-Bahnen, twee tandradbanen en een gondellift.

• Vanuit Arth-Goldau brengt een  blauwe tandradbaan u in een kleine 40 min. naar de top van de Rigi, de Rigi Kulm. Deze tandradbaan werd op 4 juni 1875 in gebruik genomen en in 1907  voorzien van een elektrische aandrijving.
• Vanuit Vitznau brengt een rode tandradbaan u in 30 min. naar de top van de Rigi. Deze tandradbaan was de eerste Europese bergspoorbaan. Hij werd op 21 mei 1871 in gebruik genomen. Beide tandradbanen, de Vitznau-Rigi-Bahn (VRB) en de Arth-Rigi-Bahn (ARB) zijn in 1992 gefuseerd. De nieuwe onderneming ging  verder onder de naam Rigi-Bahn (RB).
• Vanuit Weggis zweeft een gondelbaan in 10 min. naar het tussenstation Rigi- Kaltbad. Dit tussenstation ligt op de route van de tandradbaan Vitznau-Rigi Kulm. Deze gondelbaan werd op 15 juli 1968 in gebruik genomen.
• Rigi Scheidegg (1661m) is een heuvelrug onder de Rigi Kulm en is te bereiken vanuit Goldau met de tandradbaan. Op het eerste tussenstation in Kräbel moet men overstappen in een kleine cabinelift (15 plaatsen). Deze baan werd in 1953 voor het eerst in gebruik genomen en vervoerde toen max. 4 personen, in 1960 werd deze baan omgebouwd en geschikt gemaakt voor vervoer van 10 personen. Door toename van de toeristen moest de baan in 1985 al weer worden aangepast tot het huidige niveau. De kabelbaan brengt u in 6 min. naar de 900m hoger gelegen Rigi Scheidegg. Aan het eind van de 19e eeuw werd ook hier een tandradbaan gebouwd, deze baan was van korte duur. Op het voormalige traject van deze tandradbaan ligt momenteel het wandelpad naar Rigi Scheidegg.

• Voralpen-Express Luzern

Vanuit Luzern reizen we met de Voralpen-Express, via Küssnacht naar Arth-Goldau. De Voralpenexpress is een Zwitserse spoorwegmaatschappij die twee grote meren met elkaar verbindt, te weten: Bodensee en het Vierwaldstättersee. Vanaf het dalstation Arth-Goldau brengt de Rigi-Bahn ons naar hoger gelegen oorden. Over de Goldauerberg gaat het via Kräbel en Fruttli naar Rigi Klösteli (1315m). Hier hebben we een prachtig uitzicht op een spoorbrug en op een waterval bij Heiterenboden. Langs de Chrutthütte komen we Rigi Klösterli binnen, met zijn waterval in de Rigiaa. Het vroegere bedevaartsoord Rigi-Klösterli ligt in een vruchtbare, beboste berg-kom onder Rigi-Staffel aan de oostflank van de Rigi-Kulm.

• Kapel Maria Zum Schnee

Aan de achterzijde van het station wandelen we langs de kapel “Maria Zum Schnee”. De eerste kapel die hier werd gebouwd dateert uit 1688-89. In 1716-19 werd deze huidige kapel gebouwd die vier keer groter was dan de oorspronkelijke kapel. De kapel is rijkelijk versierd en heeft een aantal prachtige wand- en plafondschilderingen. Vervolgens gaat het langs Hotel Klösterli. Hier stond oorspronkelijk “Gasthaus zum Ochsen”, volgens aantekeningen van Goethe tijdens zijn verblijf in 1775 aan de Rigi. In 1822 werd op deze plaats het  huidige “Hotel Schwert” gebouwd, dat in meerdere etappes is uitgebreid met 130 bedden. In 1962 werd het hotel van de Art-Rigi-Bahn gekocht en in 1979 kreeg het de naam, Hotel Klösterli.

• Heinrichshutte

Vervolgens gaat het steil bergopwaarts naar de Heirihütte 1374m (link). Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht op Rigi Kulm( 1800m) en Riedboden, iets boven Rigi Klösterli gelegen. Aan de oostkant van de “ Königin der Berge” dalen we af naar het tussenstation Rigi Klösterli en gaan met de trein richting Rigi Kulm. Vervolgens gaat het via Station Rigi-Staffel, het tussenstation waar beide tandradbanen Viznau-Rigi en Goldau-Rigi samenkomen naar de Rigi-Kulm. Op de Rigi Kulm hebben we een prachtig uitzicht over de Berner Alpen en het Vierwoudstrekenmeer. We kijken o.a. it op de Zugersee en Lauerzersee.

• Hotel Rigi Kulm

Rond 1800 stond er een kruis op de top en graasden er koeien. Joseph Martin Bürgli uit Arth besloot toen een gasthuis te gaan bouwen op de Rigi Kulm en op 14 augustus 1816 verwelkomde het zijn eerste gasten. In 1847 werd het toenmalige gasthuis afgebroken en het  huidige “Hotel Rigi Kulm” gebouwd. Pas in 1967 werd er een bergkapel gebouwd “Regina Montium” oftewel “Marienkapelle”. Langs de kapel dalen we via het station af richting Kulmhütte, we blikken nog even terug naar de Rigi Kulm en wandelen langs de Kulmhütte (1676m) richting Chäserenholzhütte.

• Station Rigi-Staffel

We vervolgen de route  langs de barbecue-plaats op Schinenflue naar het tussenstation Rigi Staffel (1603m) met het Schwinghaus en restaurant Berggenuss naar de  Rotstock (1659m). We gaan vanaf hier met de rode Rigi- trein richting Vitznau. Het tussenstation Rigi Kaltbad is een grote bouwput in 2011. Oorzaak is een nieuw te bouwen wellness centrum annex zwemparadijs en hotel. Rigi Kaltbad heeft zijn naam te danken aan een legende uit de 14e eeuw. Drie gelovige zusters  verlieten na ruzie met hun vader hun ouderlijk huis. Ze vonden onderdak bij eenvoudige herders op de Rigi. In ruil hiervoor bewezen ze deze herders en  hun familie goede diensten en gaven raad bij kommer en kwel. Op de plek waar de laatste van de drie gezusters was overleden,  ontstond er plotseling een waterbron uit de rotsen. Het water uit deze bron had een heilzame werking. De “Drei Schwestern-Brunnen” kreeg al gauw bekendheid door zijn geneeskrachtige werking.

• Station Rigi Kaltbad

De Felsen Kapelle in Rigi Kaltbad dateert uit 1779, de eerste kapel werd hier in 1585 gebouwd. De toenmalige welvarende gelovige pelgrims bezochten dit kuuroord vanwege de geneeskrachtige bronnen. Sinds 2009 wil men in Rigi Kaltbad het “Mineralbad & Spa Rigi Kaltbad” toegankelijk maken voor alle toeristen. Baden staat voor rust, ontspanning, reiniging en genezing en moet voor een ieder toegankelijk zijn. In de toekomst zullen vele badgasten van dit bronwater kunnen genieten en daarmee gaat de geschiedenis van Rigi Kaltbad verder. Langs het bergstation van de gondelbaan Weggis-Rigi Kaltbad wandelen we door Rigi Kaltbad en genieten van het mooie uitzicht, we verlaten het volle treinstation en gaan naar het volgende station, Romiti-Felsentor.

• Meditatie centrum Felsentor

We wandelen de steile helling af richting Felsentor. Als een toegangspoort verwelkomen de markante rots zuilen de wandelaar op de route Weggis-Rigi Kulm. Rond 1860 bouwde de gemeente Weggis hier het hotel-restaurant Felsentor, dat diende als rustplaats voor wandelaars naar de Rigi Kulm. Enige jaren later werd de tandradbaan Vitznau Rigi Kulm gebouwd waardoor het bezoekersaantal drastisch verminderde. In de glorieuze beginjaren kwamen er  enige prominente gasten waaronder Koningin Victoria I en Hermann Hesse, een Duitstalige Zwitserse schrijver. De stoel van Hermann Hesse zou nog steeds in het huis aanwezig zijn. De daarop volgende jaren wisselde het hotel vele malen van eigenaar. Tevens is het een sanatorium voor kinderen met longaandoeningen geweest. Toen de stichting Felsentor het in 1999 verwierf moest het volledig worden gerenoveerd. Momenteel is hier een meditatiecentrum gevestigd van een kleine interreligieuze Boeddhistisch gerichte gemeenschap. Te vinden onder de link www.felsentor.ch.

• Sation Vitznau

Vervolgens wandelen we bergopwaarts en nemen vanaf het station Romiti-Felsentor het laatste traject naar Vitznau. Tegen de avond worden de treinen hier de remise ingereden. Wij wachten op de boot, die ons via Weggis naar Luzern brengt. We verlaten de boot en blikken in Luzern nog even terug richting Rigi Kulm, waar donkere wolken zich verzamelen.

• Ital. Reding-Hofstatt

Schwyz is een stad dat zijn oorspronkelijke dorpskarakter heeft behouden, het is de hoofdstad van het gelijknamige kanton Schwyz. Wandel door de historische straatjes en geniet van de pronkende herenhuizen uit de 18e en 19e eeuw. Een wandeling door het oude stadsdeel, langs winkels en interessante gebouwen geven ons een beter beeld van de stad. De wandeling start bij het busstation en de plaatselijke VVV verstrekt een platte grond met 11 belangrijke en historische gebouwen.

• St.Martin kerk

Het vrouwenklooster St. Peter is er een van. Helaas is het  i.v.m. een grondige renovatie niet te bezichtigen(2011). Dan dalen we af richting de St. Martin kerk. Het Kerk areaal St.Martin en Michaelskapelle is in  1512-1518 gebouwd en gerenoveerd in 1924en  1976-77. Bovenin  is de St.Michaelskapelle onderin bevindt zich het knekelhuis. Een vleugelaltaar met Pieta stamt uit de 15e eeuw. De kerk is rijkelijk versierd met marmer en heeft prachtige, met goud opgelegde altaren. De Ital Reding-Hofstatt is een imposant bouwwerk en  heeft een aantal prachtige pronkkamers en een mooie baroktuin. Het huis stamt uit de 17e eeuw en binnen de omheiningmuur van het geheel staat een van de oudste woningen: Bethlehem, een gedeelte van deze woning stamt uit het jaar 1287, in 1540 kreeg het rondom een stenen sokkel.

• Bundesbriefmuseum

Het Redinghuis aan de Schmiedgasse staat weliswaar niet op de routebeschrijving maar het imposante gebouw met zijn prachtige stallen trekt toch onze aandacht. Het Bundesbriefmuseum werd in 1936 in Schwyz heropend. Hier bevindt zich het historisch document  de Bundesbrief, dat destijds grote betekenis had voor Zwitserland. De geschiedenis speelde zich af in 1291 op de Rütli. (elders te lezen op de site). De oer kantons (Uri-Schwyz en Unterwalden) ondertekenden de Bundesbrief met de belofte elkaar te helpen bij aanvallen van buitenaf. Andere kantons als Bern en Luzern volgden en het ontstaan van Zwitserland werd een feit. De 3 poorten van het gebouw duiden op de drie oer kantons  Uri, Schwyz en Unterwalden. Op de toegangsdeur staan de kantonwapens afgebeeld en in de tuin staat een herinneringsmonument.

• Kapuzinerkloster

Het laatste gebouw dat we aandoen is het Kapucijner klooster. Het werd gebouwd in 1616-20 en heeft prachtige altaren. Het hoofdaltaar stamt uit 1620 en beeldt de hemelvaart uit. De plafondschildering laat het avondmaal zien, een olieverf geschilderd tafereel van de schilder Weiss. De zijaltaren stammen uit 1785 en werden uit notenhout vervaardigd. Achter het klooster ligt een prachtige tuin, producten uit de tuin worden verkocht in een schuurtje achter het klooster. De appels die we kochten waren heerlijk van smaak. Vanuit de tuin hebben we een prachtig uitzicht op het regeringsgebouw van Schwyz, aan de doorgaande weg.

• Muotathal in het Muotathal

Het Muotathal, gelegen in centraal Zwitserland, is een dorp, een bergdal en gemeente met een eigen cultuur en een bijzonder berglandschap. Het bijzondere dal met zijn  traditionele volkscultuur probeert zijn eigen identiteit te bewaren. Het langgerekt dal ten zuidoosten van  Schwyz, de hoofdstad van het gelijknamig kanton, heeft in totaal een lengte van 15 km. 7 Km. tot het dorp Muotathal en de resterende kilometers zijn van het Bisisthal. De rivier Muota baant zich al kronkelend een weg door dit prachtig berglandschap. Het is een van de grootste Karstgebergten in de Alpen. Op de hoogvlakte van de Charetalp en het Achslen gebied strekken zilverkleurige rotsen zich uit over de karrenvelden van dit prachtige berggebied. Dit 100 km² metende hoog Karst-vlakte strekt zich uit in onderaardse holen over een oppervlakte van ruim 250 km². Tegen betaling verzorgt een gids u een rondleiding door een gedeelte van de grootste grotten in het Alpengebied. Een avontuurlijk winterspektakel is het om met een  Husky-hondenspan over afgelegen bergpaden te glijden.

• Brug Muota

Het Muota dal binnenrijdend stuiten we vooraan in het dal op de “Standseilbahn Schwyz” een tandradbaan die een verbinding vormt tussen dalstation Schlattli, gelegen op 500m en de hoger gelegen Stooshorn. Het bergdorp Stoos, met de “Stoosseeli” bevindt zich op 1300m. Vanuit het bergdorp heeft men prachtige wandelroutes en kabelbaanverbindingen naar de hoger gelegen Fronalp- en Klingenstock resp. 1922m en 1935m. Meer informatie is te vinden onder de website www.stoos.ch. Het dal verder inrijdend passeren we een aantal kleinere bergdorpen, het husky- restaurant en bereiken uiteindelijk het dorp Muotathal. Een dorp dat zijn oorspronkelijke karakter heeft verloren. Jaren geleden verkochten landeigenaren voor weinig geld grond aan particulieren, hetgeen resulteerde in de huidige massale nieuwbouw. Het dorpsaanzicht is gebleven maar de karakteristieke houten huizen zullen buiten het dorp gezocht moeten worden.

• Dalstation Sahli-Glattalp

Over de Muota gaat het richting Bisisthal, een bergdorp waar het eeuwenoude karakter wel bewaard is gebleven met zijn  kerkje, mooie houten huizen en restaurant  “Gasthof Schönenboden”.  We vervolgen de route en  rijden langs Gasthaus Schwarzenbach (dat beschreven staat onder berghutten) over steeds smaller wordende bergwegen. Loslopende koeien zijn eerder regel dan uitzondering. Uiteindelijk bereiken we langs het stuwmeer van de EBS  “Elektrizitätswerk Bezirks Schwyz” onze eindbestemming: Sahli. Bergwirtschaft Sahli-Alp staat beschreven onder berghutten: Bergwirtschaft Sahli-Alp. We gaan met de pendelbaan, waaraan zich maar één cabine bevindt, naar het bergstation op de Glattalp. De wandelingen op de Glattalp staan beschreven onder de Glattalphütte een SAC berghut van sectie Mythen gelegen in centraal Zwitserland.