SOLOTHURN
Aan de voet van de Jura, ca. 35km boven de Zwitserse hoofdstad Bern, ligt de mooiste barokstad van Zwitserland, Solothurn. Solothurn is de hoofdstad van het gelijknamig kanton Solothurn, daar waar Emme en Aare samenkomen. Solothurn kent een lange voorgeschiedenis, tijdens de Romeinse overheersing, maakte het deel uit van het koninkrijk Bourgondië, waarna het in bezit kwam van de Zähringers. In 1481 werd de stad als 11e kanton toegevoegd aan de Zwitserse federatie. De stad Solothurn heeft iets speciaals met het getal elf. De stad heeft n.l. elf torens, bezit elf kerken en kapellen, in de stad staan elf bronnen en de trap naar een van de mooiste monumenten van de stad, bevat na elf treden een plateau, vervolgens komen er weer elf treden en een plateau tot men boven is. Bovendien heeft de St. Ursen kathedraal elf altaren en in de toren van de kathedraal hangen, jawel elf klokken.
De oude binnenstad van Solothurn wordt gedomineerd door de prachtige St. Ursen kathedraal, dat aan de binnenzijde zeker een kijkje waard is. Door de oude binnenstad stroomt de Aare. De “vestingstad” is omringd met vele gildehuizen, die ook in de binnenstad terug te vinden zijn. Een gedeelte van deze vestingwerken zijn bewaard gebleven waaronder de “Baseltor” met “Riedholzschanze” en “Riedholzturm”; de “Bielertor” met de “Burristurm” en het bastion met de “Krummturm” aan de andere zijde van de Aare. Over de Wengibrücke gaat het dan weer richting de oude binnenstad. We brengen nog een bezoek aan de Jesuitenkirche en de St. Peters-Kapelle en wandelen langs het Besenval paleis aan de Aare. Het paleis is vernoemd naar de bouwers ervan, de broers Johann Viktor II en Peter Joseph Besenval (1671-1736). Het waren de zonen van de rijkste Solothuner in die tijd, Johann Viktor I, die zelf Schloss Waldegg liet bouwen en bewoonde. Viktor de 2e bracht het grootste deel van zijn leven door in Frankrijk, zodat het paleis hoofdzakelijk door Peter Joseph werd bewoond. Na de dood van de broers kwam het in ander privé- bezit. In 1829 verkreeg het kanton Solothurn het paleis en diende het als residentie van de nieuw geïnstalleerde bisschop van Basel. In 1879 diende het als schoolkosthuis en kantonnale afdelingen zijn er nog gehuisvest. In 2005/06 werd het paleis verbouwd tot zij huidige functie en dient het momenteel (2013) als restaurant en seminarcentrum.
De Aare volgend wandelen we langs het Landhuis en verkennen verder de oude binnenstad. Het oudste gebouw van Solothurn is de “Zeitglockenturm” centraal gelegen aan het marktplein van de stad. Het dateert uit verschillende eeuwen: het onderste gedeelte stamt uit de 12e eeuw, waarna er een gedeelte komt dat in 1467 werd gebouwd. De klok zelf werd in 1545 geïnstalleerd. In 1963 werd het gerenoveerd. De astronomische klok geeft de dag- en nachttijden aan en bovendien de maanstand. Ook geven de 12 tekens van de dierenriem aan welke maand het is, de letters F, S, H en W verwijzen tenslotte naar het jaargetijde “Frühling”, zomer, herfst en winter.
Bovendien heeft de stad ook nog culturele aanbiedingen, waaronder het “Altes Zeughaus”, waar een van de grootste wapenverzamelingen van Europa kan worden bewonderd, verder o.a. nog een natuurmuseum, steenmuseum en niet te vergeten slot Waldegg iets ten noordoosten van Solothurn. Solothurn heeft een prachtige klederdracht. Tijdens de bouw in 1987 van de Basler parkeergarage, kwamen resten van het Bastion St. Urs te voorschijn deze zijn nog steeds op de benedenverdieping van de parkeergarage te bezichtigen.
Net buiten de stad Solothurn, slechts 30 minuten lopen van de oude binnenstad, ligt de idyllische gelegen Verenaschlucht (kloof). Door de ca. 2 km. lange Verenakloof stroomt de Verenabach, een bergbeek die uiteindelijk uitmondt in de Aare. Over romantische bruggen passeren we meerdere keren de kabbelende bergbeek. De Verenakloof is een unieke plaats van bezinning in Solothurn, van Einsiedelei Süd (Wengistein) naar het noorden lopend wordt de Verenakloof steeds breder. Aan het eind van de Verenakloof staat een bewoonde kluizenaarswoning (gedeeltelijk in de bergwand gebouw), waarvan de kluizenaar die er woont er niet van gediend is dat er foto’s van hem of zijn huis worden gemaakt. De Verenakapel staat tegenover deze kluizenaarswoning en de St. Martinuskapel, met zijn prachtig beschilderd plafond en rijkelijk versierd met bladgoud, staat op een heuvel naast de kluizenaarswoning. Iets verder, aan het eind van de Verenakloof staat restaurant Einsiedelei die op maandag en dinsdag gesloten is. Terug wandelen we langs de nagebouwde Olijfberg en de Maria- Magdalenagrot richting Kirche zu Kreuzen.
