Berghutten Zwitserland

Het Kandertal – Entschligental zijn de meest oostelijke dalen ten zuiden van Spiez. Aan bod komen Aeschi-Aeschiried, de Panorama camping Aeschi, het Suldtal, alsmede enkele leuke of interesante plaatsen waaronder: Mülenen, Reichenbach en het in het Kiental, de Griesalp. In Frutigen splitst het dal zich in Frutigen-Kandertal enerzijds en het Entschligental anderzijds. De Blausee, Oeschinensee alsmede Kandersteg zijn een must om te bezoeken als men toch in deze omgeving is. De Lötschenberger Bahnwanderweg ook wel BLS Nordrampe genaamd is een wandelklassieker langs de spoorlijn van de BLS. Langs Ruïne Felsenburg bereiken we Kandersteg waar een volgend dal zich aankondigt,  het Gasteretal ook wel Gasterental genaamd. De kabelbaan Kandersteg-Sunnbüel brengt u in een kleine 10 minuten naar het bergstation Sunnbüel richting de Gemmipass.. In het Entslichental komt de Cholerenschlucht, Elsigbach-Elsigenalp, Adelboden en de Engstligenalp aan bod. In Adelboden zweven we met de kabelbaan naar Sillerenbühl en wandelen we naar de Hahnenmoospass, op de terugweg gaan we bij Hohstalden via een hangbrug over de Entschlige.

• Aeschi richting Suldtal

Op een ruim 800m hoge zonnige vlakte boven Spiez, ligt Aeschi - Aeschiried. Prachtig centraal gelegen in het Berner-Oberland en zowel in de winter als in de zomer goed te bereiken. Het heeft alles wat je van een actief bergdorp mag verwachten, op sport-, wandel- en fietsgebied. Het heeft een overdekt zwembad en verscheidene hotels/pensions met wellnesscentra voor een ontspannen vakantie. De huisberg van Aeschi is de 2362m hoge Niesen, vanwaar men vanaf het 360° uitzichtplatform een imposante blik heeft over de Berner Alpen, Brienzer- en Thunersee. Het actieve bergdorp heeft veel seizoenaanbiedingen, die voor geïnteresseerden te vinden zij op de website:  www.aeschi-tourismus.ch. We vervolgen de route door Aeschiried (waar men bij de Chemihütte druk bezig is met de voorbereidingen van het Schwingfest) richting het Suldtal waar we uiteindelijk voor zijn gekomen.

• Panorama Camping Aeschi

Panorama Camping Aeschi ligt op 900m boven de zeespiegel, iets boven Spiez aan de Thunersee. Het is een gemoedelijke rustig gelegen terrassencamping met ca. 50 plaatsen. Het is gastvriendelijk en heeft  goed en modern sanitair. Camping Panorama Aeschi, gelegen in de voor-Alpen van het Berner Oberland is een ideaal uitgangspunt voor deze omgeving. De prachtige dalen rond Spiez zijn vanaf de camping eenvoudig en snel te bereiken. Ook de huisbergen in de omgeving liggen op steenworp afstand. Gasten zonder tent of caravan zijn welkom in de eenvoudige, maar volledig ingerichte Spycher uit 1726, of de Alphut Zwergli, die men per nacht of per week kan huren. Verdere informatie vindt u onder: http://www.camping-aeschi.ch.

• Restaurant Pochtenfall

Het Suldtal werd in 1968 tot beschermd natuurgebied verklaard. Een natuurlandschap waarin ook toeristen welkom zijn. Een romantische wandeling gaat direct vanaf de eerste grote parkeerplaats vooraan in het Suldtal van Aeschieried naar Suld en duurt ca. één uur. Het natuurparadijs heeft vanuit Spiez een busverbinding via Aeschi, Aeschiried naar Suld. Op de parkeerplaats vooraan in het dal, Aeschiried-Unterallmi begint het Suldtal. Het markante punt van het dal, restaurant Pochtenfall, bevindt zich aan het eind van het Suldtal. Onderweg kwamen we nog verscheidene grote parkeerplaatsen tegen van waaruit men ook kan wandelen. Vanuit Suld zijn er vele wandelmogelijkheden naar ander dalen, zoals Saxeten en het Kiental. Maar ook kan men een korte rondwandeling door de Pochtenfall maken. Het is nog vroeg in de morgen en het personeel droogt de tafels van de ochtenddauw.

• Restaurant Pochtenfall

Langs het restaurant met de prachtige watermolen wandelen we het Suldtal in. Over de brug en langs de kaas-hut gaat het richting Mittelberg en de Rengglipass. Langs en over de Suld gaat het voorbij de 80 meter hoge Pochtenfall bergopwaarts. De Suld mondt bij Mülenen uit in de Kander (vanuit het Kandertal) en stroomt uiteindelijk in de Thunersee. Over het boomstam-pad, gezekerd met een ketting, wandelen we aan de voet van de Morgenberghorn (2448m) over gletsjerstenen verder het Suldtal in. De afsplitsing, over de zuidzijde van de rondwandeling door de Pochtenfall laten we rechts liggen en we wandelen Alp Louene 1363m binnen. Na nog een kort stukje door het bos, wandelen we in een open berglandschap richting Schlieri.

• Schliere

De alp weg Suld-Latreje werd voor de alpboeren aangelegd in 1962-69. Tegen betaling van 10 frank is de weg vanaf Suld, ook door anderen te gebruiken. In Suld staat een parkeerautomaat waar men het toegangsbewijs kan kopen. Vanuit Schlieri krijgen we zicht op bergketen de Schwalmere (2777m). Hemelsbreed ligt hier het Soustal achter met de Schilthorn in het Lauterbrunnendal. Links van de Schwalmere gaat het via de Lobhörner richting Suls-Lobhornhütte (elders beschreven op de site). Over de brug rechts gaat de wandelweg bergopwaarts via Oberberg en langs de Latrejespitz het Kiental in. Wij wandelen richting Mittelberg (1575m) en zien links voor ons de steile opgang naar de Rengglipass, die de verbinding vormt naar Saxeten in het Lauterbrunnendal.

• Alphut Mittelberg

De hut op de Rengglipass is vanaf Mittelberg duidelijk zichtbaar. Op het terras van de Alp hut drinken we koffie, genieten van het uitzicht en de voortreffelijke zelfgemaakte kaas. Latrejespitz (2421m) is vanaf de alphut te zien, evenals de Wanneli met Witliflue. Na het nemen van enkele foto’s wandelen we dezelfde weg tot Alp-Schlieri weer terug, passeren de Suld en wandelen aan de zuidzijde van de Suld, langs Louene over de rijbaan naar Undere Obersuld (1259m). De koeien grazen naast de hut hetgeen betekent dat hier nog volop bedrijvigheid is, het zal van korte duur zijn. Want zodra het weer omslaat zullen de koeien ook deze alm moeten verlaten. Door het bos en over de almen bereiken we uiteindelijk weer restaurant Pochtefall  in Suld. Een koe staat te grazen bij de oude watermolen uit de 16e eeuw, die dienst heeft gedaan in de houtzagerij. Nu wekt de watermolen energie op om 50 lampen te laten branden in restaurant Pochtenfall. We vervolgen de route en rijden het stroomgebied van de Kander binnen, het Frutigtal, dat zich op een gegeven moment splitst.

Een impressie van het wandelgebied.

• Mulenen Niesen Bahn

Mülenen gelegen op (693m) is een klein dorpje iets voor het dorp Reichenbach. Hier brengt de Niesen “standseilbahn” u met een stijgingspercentage van max. 68% naar het Bergstation Niesen Kulm (2336m). Deze “standseilbahn” op de piramidevormige Niesen werd tussen 1906 en 1910 gebouwd.

Het bergstation Niesen Kulm werd al in 1856 gebouwd, het kreeg in 2001 een facelift en werd in 2002 heropend. De Lötschberglinie, een Zwitserse bergspoorlijn die loopt van Spiez in het kanton Bern naar Brig in het kanton Wallis, doet ook Mülenen aan.

• Kerktoren Reichenbach

Reichenbach gelegen op een hoogte van 707m, is de toegangspoort naar enerzijds het Frutigendal, anderzijds het Kiental. De kerktoren in Reichenbach is een plaatje op zich.

De rivier de Kiene, die van de Griesalp komt, voegt zich hier bij de Kander vanuit het Kandertal om vervolgens samen uit te monden in de Thunersee. Langs de Kiene (Chiene) gaat het gestaag bergopwaarts door het Kiental richting Griesalp. Informatie over dit gebied vindt u onder: https://www.griesalp.ch/de

• Kiental tolhuisje

Vanuit Reichenbach kunt u het 13 km. lange Kiental in rijden. Het dorp Kiental, gelegen op een hoogte van 958m, is een leuk bergdorpje, dat zowel in de zomer als in de winter veel te bieden heeft. Een stoeltjeslift in het dorp brengt u naar de Gerhihorn (2133m). Vanuit het Kiental heeft men een prachtig uitzicht op de Niesen (2362m). Zodra men het dorp uitrijdt richting Griesalp, gaat de weg over in een tolweg. Voor dit stukje tolweg naar Griesalp betaalde  men in 2008 CHF 13.00.

• Alpabzug Kiental

Wij hadden geluk dat we de “alpabzug” konden meemaken, het moment waarop de koeien van de hoger gelegen bergweiden worden gehaald en naar lager gelegen dalen worden gebracht. Deze traditie is een feestelijke gebeurtenis, koeien worden versierd met bloemen en het boerengezin loopt veelal in de plaatselijke klederdracht.

 

 

 

• Tschingelsee

De Tschingelsee is ontstaan op 18 juli 1972. Er heerste toen hevig noodweer in dit gebied, dat er voor zorgde dat een steenlawine en modderstroom een versperring veroorzaakte aan de noordzijde van het Tschingeldal. Pas in 1987 kon er met de grondeigenaren overeenstemming worden bereikt over dit 45ha. grote gebied, zodat het nu een prachtig natuurgebied is geworden. Bij de Tschingelsee (1150m) begint een behoorlijke klim naar Griesalp (1400m). Over een korte afstand moet men een hoogte verschil van 250m overbruggen, hetgeen neerkomt op een hellingpercentage van 28%.

• Heksenkessel

Bij p.1196m de zgn. "Hexenkessel" begint een prachtige wandeling langs de "Wildwasserweg" naar Griesalp. De “Wildwasserweg” is een belevenis op zich, deze avontuurlijke wandelweg voert u langs diepe kloven, klaterende watervallen, steile wanden en door de zgn. Heksenketel naar Griesalp. De weg is goed bewegwijzerd en is zowel bergopwaarts (ca.1 uur) als omgekeerd (ca.35min.) over fatsoenlijke traptreden goed begaanbaar. De "Pochtenfall" (een 70m. hoge waterval) op de route is zeker de moeite waard om naar toe te gaan. Tijdens de wandeling hebben we een prachtig uitzicht op de Tschingelsee.

• Griesalp 28%

Ondanks dat het herfst is komen we toch nog de Swalbenwurz-enzian (gentiana asclepiadea) tegen, een beschermde gentiaansoort, die voorkomt tot 2000m boven zeeniveau. Uiteindelijk bereiken we het eindpunt van het Kiental, het dorp Griesalp, dat tevens ook het eindpunt van de klim door de prachtige "Wildwasserweg" is. Om te ervaren dat 28% echt steil is, zou men dit zelf moeten ervaren over deze weg langs en door hoge kloven.

De plaatselijke busmaatschappij, die altijd voorrang heeft, mag niet worden gepasseerd, een verkeersbord aan beide zijden van de route geeft duidelijk aan wanneer men mag rijden. Vanuit Griesalp zijn er prachtige wandelingen te maken en iets boven Griesalp ligt een prachtige gletsjer-tuin. Veel Zwitsers maken in het weekend een wandeling naar de Blümlisalphut op 2837m (ca 3,5 uur lopen). Uiteindelijk komen we weer bij de Heksenketel uit en genieten nog even na van een prachtige dag.

• Kerk Frutigen

Frutigen, op 800m en hoofdstad van het Frutigenland, is de toegangspoort naar de laatste twee dalen in dit gebied, het Entschligental en het Kandertal. Bij Frutigen komen ook twee rivieren samen, nl. de Entschlige vanaf Adelboden in het Entschligental en de Kander uit Kandersteg. 

Samen gaan deze twee rivieren verder onder de naam Kander om vervolgens uit te monden in de Thunersee. Een oude marktplaats, de laatgotische kerk en de kasteelruïne Tellenburg zijn markante punten in dit dorp. Vanuit het Frutigtal gaan we richting Kandersteg waar de naam verandert in Kandertal.

• Station Frutigen

In Frutigen (780m) staat de wandeling als 3.30 uur aangegeven. Geen spectaculaire wandeling Frutigen - Kandersteg blijkt achteraf. Langs de westzijde van de rijbaan wandelen we langs de Kander. Het biedt een mooi uitzicht op de BLS Nordrampe, een wandeling die elders op de site staat beschreven. De Höhenweg Lötschberg-Jura (wandel-fietsroute) is voor fietsers aangeduid als nummer 64 Lötschberg-Jura. Gedeelten van deze wandeling gaan over het cultuur pad van het Frutigland. Langs de Tellenburg wandelen we stroomopwaarts langs de Kander.

• Tellenburg

Beklimming van de Tellenburg wordt beloont met een mooi uitzicht over het Kandertal en het hoge treinviaduct bij Frutigen-Rijbrügg. Tot aan Kandergund gaat de wandelweg afwisselend over asfalt en steenslag en kent hier praktisch geen hoogteverschil. Langs het traject kunnen we bovendien regelmatig naar de dorpjes aan doorgaande weg Frutigen-Kandersteg wandelen, zoals in Kandergrund waar het kerkje een van de velen is die regelmatig staat afgebeeld op ansichtkaarten. Bovendien staan er prachtige afbeeldingen op de huizen aan de wandelroute. Achter de plaatselijke Waterkrachtcentrale BKW in Kandergrund begint het dan licht te stijgen richting Blausee, in de verte hebben we zicht op de noord lus van de BLS Nordrampe.

• Blausee

De Blausee heeft aan deze wandelroute een achteringang, waar men over het bruggetje vriendelijk wordt verzocht te betalen bij de kassa of in het restaurant aan het blauwgroen gekleurde  meertje. De Blausee schijnt 15000 jaar geleden zijn ontstaan tijdens een aardverschuiving. Dankzij een zakenman die in 1878 het meertje ontdekte werd het gebied verder ontwikkeld en is het tot op heden een populaire attractie in deze omgeving. Rondom het 20 hectare grote natuurpark kan men rond het meertje wandelen over natuurlijk aangelegde wandelpaden. De kweekvijvers en zuivering van de forellenkwekerij bevinden zich achter op het terrein. Voor kleine kinderen is er veel vertier dankzij de vele speeltoestellen, ook een tochtje met een bootje over het meer behoort tot de mogelijkheden. Het water van het meer komt uit onderaardse bronnen en is zelfs op het diepste punt glashelder. De blauwe kleur van het meer ontstaat doordat het invallende rode licht meer door het water wordt geabsorbeerd dan de groenblauwe kleuren van het licht.

• Kandersteg

Volgens een plaatselijke legende dankt het meer zijn blauwe kleur aan de tranen van een jonge vrouw, die bij het meer treurde om de dood van haar geliefde. Een beeld van een jonge vrouw in het water, gebaseerd op deze legende, doet hier nog aan denken.

Via dezelfde weg verlaten we het natuurpark en vervolgen de Höhenweg-wandelroute naar Kandersteg. Na de Blausee blikken we nog even terug en wandelen verder stroomopwaarts. Na enige honderden meters bereiken we de zuid lus van de BLS Nordrampe bij Mitholz. In tegenstelling tot de noord lus in dit traject, is de zuid lus praktisch geheel zichtbaar. Na enige kilometers bereiken we Underem Büel (1043m), waar Kandersteg nog 50 minuten staat aangegeven. Naar de doorgaande weg wandelen is hier een optie (scheelt 100 hoogtemeters), maar wij kiezen voor het steile pad richting Kandersteg. Na een klein uurtje hebben we zicht op het dorp. Het 12 km lange traject kent maar weinig hoogteverschil.

• Kandersteg

Kandersteg, gelegen op 1178m, is een gemeente in het Frutigenland (Kanton Bern). In het wapen van de gemeente wordt een adelaar (Frutigadler) en de "Steg" (brug) die over de Kander loopt getoond. Kander (betekent: rivier) en Steg (de brug over de Kander) . De beschrijving van de Kander vindt zijn oorsprong in het Keltische woord "candara" hetgeen wit betekent, dit naar analogie van het wit schuimend water, dat zich vanuit het Gasterntal richting Kandersteg-dorp, via een prachtige waterval naar beneden stort.

In Kandersteg, zijn tal van wandelmogelijkheden over alpenweiden en door groene bossen, onder andere in het Gasterndal (een kloof met steile wanden) en naar de prachtige Oeschinensee, een bergmeer gelegen op 1578m. hoogte, aan de voet van de , Fründen- , Doldenhorn- en Blüemlisalpgroep 3650m. Tevens gaat er nog een kabelbaan naar Sunnbüel, die het wandelgebied naar de Gemmipass ontsluit. (Zie ook het verhaal onder Berghutten; de Doldenhornhütte en de Gemmipass onder bergwandelen in Wallis).

Aan het eind van Kandersteg brengt de autotrein u in een klein half uur naar Goppenstein in het Kanton Wallis, via de 14,6 km. lange Lötschbergtunnel. Sommige treinen rijden door naar Brig. De tunnel kwam in 1913 gereed, en ligt op 1240m. hoogte en is hiermee de hoogste normaalspoorlijn van Zwitserland.

• Station Kandersteg

De Zwitserse spoorwegmaatschappij BLS (Lötschbergbahn) heeft een aantal wandelroutes aangelegd, waaronder de BLS Nordrampe, deze wandeling staat ook bekend onder de naam Lötschberger Bahnwanderweg (BLS Nordrampe). Van Station Kandersteg gaat de 17 km lange educatieve wandelweg in 5 etappes naar Frutigen. Langs de wandelroute zijn informatieborden  die vertellen over de spoorlijn, de bouw en vele andere wetenswaardigheden.

De spoorlijn kent bij Mitholz een tweetal keerlussen, waarvan de zuid lus nagenoeg geheel zichtbaar is. De keerlussen zijn noodzakelijk om de treinen geleidelijk de 400 hoogtemeters te laten winnen van Frutigen naar Kandersteg. Hierdoor kan het gebeuren dat u dezelfde trein meerdere keren ziet langsrijden. Omdat de Lötschberg-basistunnel 9 december 2007 in gebruik werd genomen is het treinverkeer op het oude traject behoorlijk afgenomen. De meeste goederentreinen verdwijnen na Frutigen al in de ondergrondse tunnel door het noordportaal van de Lötschberger-basistunnel. Het is tot op heden de langste landtunnel ter wereld. De Lötschbergspoorlijn ontsluit het Berner-Oberland met Wallis, waar het in het Rhônedal aansluiting heeft op de Simplonspoorlijn. Het is een middelzware bergwandelweg, geel gemarkeerd en niet geschikt voor kinderen en honden, dit vanwege de vele steile metalen trappen. De route is in de regel van mei tot oktober begaanbaar.

• Station Kandersteg

De educatieve wandeling begint in Kandersteg met genummerde routebordjes, maar men kan  de wandeling ook in omgekeerde volgorde gaan lopen. Voor de volledige wandeling van Kandersteg naar Frutigen staat 5 uur aangegeven, omgekeerd staat er een half uurtje meer voor. Maar dit zijn pure wandeltijden en geven alleen een indicatie van de wandeltijd, de vele foto’s die men maakt en pauzes onderweg zijn hier niet bij inbegrepen. Omdat het traject in 5 etappes is ingedeeld, kan men de wandeling ook over meerdere dagen verdelen. Diegene die denkt dat de 400 hoogtemeters alleen maar te gaan dalen van Kandersteg naar Frutigen heeft het echter goed mis.

• Kandersteg-Goppenstein

Na het halen van de benodigde informatie op het station in Kandersteg (1176m) wandelen we onder de spoorlijn door en nemen even een kijkje bij het laadperron van de autotrein Kanderstegg-Goppenstein. Om verwarring te voorkomen wordt dit traject Lötschbergtunnel genoemd. Beide trajecten zijn in de Lötschberg over elkaar aangelegd en passeren elkaar (zonder dat men hiervan iets te merkt) onder de Lötschenpass. Nadat we  een paar foto’s van de trein hebben gemaakt vervolgen we onze wandeling over de rijk bloeiende alpenweiden met de 2502m hoge Bire voor ons.

• Buelweid

Over het teerstraatje wandelen we vervolgens langs de spoorlijn. We passeren de energiecentrale van de Lötschbergbahn en wandelen over de stalen brug (gebouwd in 1908) en bereiken zo de overzijde van de Kander. Het schijnt de enige brug te zijn uit die tijd die bewaard is gebleven, alle andere veelal houten bruggen zijn na het voltooien van het baanvlak verdwenen. In Büel wandelen we een stukje langs de rijbaan en slaan rechtsaf richting Büelweid, alwaar een volgende trein langs ons heen dendert. Na een uurtje bereiken we Saregrabe (1210m) en wandelen door het bos richting Mitholz.

• Uf der Flue

We passeren vele watervallen en hebben na enige tijd zicht op de steenbrekerij (Blausee-Mitholz - SHB Steinbruch) langs de zuid lus van de BLS Nordrampe. De Lötschberg Panoaramaweg (aangeduid als nr. 56) en BLS Lötschberger Bahnwanderweg gaan hier nog steeds gelijk op. Na het passeren van de woeste Stägebach bereiken we Uf der Flue aan de BLS Höhenweg, hier hebben we zicht op de tunnelingang richting de noord lus van het baantraject, dat  in tegenstelling tot de zuid lus voor het grootste gedeelte in de berg is gebouwd. Tijdens de wandeling hebben we ook nog oog voor het vele natuurschoon en bereiken uiteindelijk Hemlige (1120m) een afslag richting Mitholz. We wandelen langs het baanvlak van de Nordrampe, waar de Lötschberg Panoaramaweg en BLS Lötschberger Bahnwanderweg ieder hun eigen weg volgen. Ruïne Felsenburg langs de wandelroute is zeker een kijkje waard en diegene die de toren beklimt heeft een prachtig uitzicht over het Kandertal met de zuidlus.

• Ruine Felsenburg

Ruïne Felsenburg is een kasteelruïne nabij Kandergrund in het kanton Bern. Het kasteel valt onder  het Zwitsers erfgoed en is van nationaal belang. Het werd destijds in de 12 eeuw door de Freiheren van Kien gebouwd. Het kasteel werd op een rotsachtige bergspits, boven de doorgaande weg richting de Gemmipass, gebouwd. De Freiheren van Frutigen erfden het kasteel in 1290 van Baron van Wädenswil. Een eeuw later werd het overgenomen door de Freiheren van Thun en daarna kreeg het nog een aantal andere benamingen (o.a. castrum de Petra en Stein). Het kanton Bern verwierf het in 1400 en liet het vervallen tot een ruïne. 

• Felsenburgtunnel/Blausee-Mitholz

We vervolgen de wandelroute en bereiken enige tijd later het inmiddels gesloten treinstation Blausee-Mitholz. Blausee is een bergmeertje en tevens attractie waar een forellenkwekerij is gevestigd (elders op deze site beschreven). Mitholz is een gehucht behorend bij de gemeente Kandergrund. Omdat het station tussen beide plaatsen in ligt heeft het beide namen gekregen. Het station werd in 1948 opnieuw gebouwd omdat het eerste station, daterend uit 1908,  in 1947 werd verwoest door een explosie in het nabijgelegen munitiedepot. De spooraansluiting naar het inmiddels gesloten depot wordt nog wel eens gebruikt om wagons te stallen. De tunnels in deze omgeving hebben de namen gekregen van de nabijgelegen ruïne en kregen daardoor de namen Felsenburgtunnel I, II en III.

• Kerkje Kandergrund

Langs de Felsenburgtunnel gaat het verder bergopwaarts, we passeren regelmatig het viaduct en krijgen op een gegeven moment zicht op Kandergrund het eindpunt van de 4e etappe. Hier staan ons nog de stalen trappen te wachten, die het hoogteverschil met dorp en wandelroute in korte tijd overbruggen. Langs het kerkje van Kandergrund wandelen we het dorp binnen en passeren de rijbaan bij restaurant Altels en vervolgen aan de andere zijde van de rijbaan de wandelroute BLS Nordrampe. Langs de Waterkrachtcentrale (BKW Kandergrund) in Inner-Kandergrund (850m) wandelen we over het asfaltstraatje richting Frutigen. We beklimmen de heuvel van de Tellenburg en genieten van het uitzicht over het Kandertal met het hoge Rybrügg viaduct in Frutigen. Het beklimmen van de Tellenburg wordt ook hier beloond met een prachtig uitzicht. We hebben zicht op het noordportaal van de Lötschberg-basistunnel in Frutigen. Na enige tijd bereiken we het station Frutigen, waar we terug kijken op een prachtige wandeldag.

• Oeschinensee

Boven Kandersteg, op 1578m boven zeeniveau ligt één van de grotere alpmeren van Zwitserland, de Oeschinensee. Het is het meest gefotografeerde bergmeer aan de rand van het Unesco werelderfgoed, dat gevoed wordt door talrijke gletsjerbeekjes komend vanaf de drieduizendmeter hoger gelegen Blüemlisalp, Doldenhorn, Fründenhorn en natuurlijk niet te vergeten de gelijknamige Oeschinenhorn.

• Oeschinensee

Vanaf het bergstation is het bergmeer door weiden en bossen in een klein half uurtje wandelend te bereiken. De veelomvattende bergflora, wilde dieren en prachtige berghellingen, lokken foto-, berg- en natuurliefhebbers naar dit wonderschone blauw meer. Het is een prachtig wandelgebied om en langs het meer, bovendien heeft men tal van uitvalmogelijkheden naar andere dalen in de omgeving, zoals het Kiental, Schilttal en Sefinental. Maar de Oeschinensee heeft meer te bieden, in de zomer kan men er varen met een roeiboot en zwemmen, de temperatuur van het water kan wel oplopen naar 20° C. Nabij het bergstation van de Oeschinenbahn bevindt zich een zomerrodelbaan en in de wintermaanden is de Oeschinensee een geliefde plek voor het ijsvissen, ook is er een ruim 3km lange sleebaan. Een mooie wanderoute  gaat over de Heuberg, via Oberbärgli en Underbärgli en  terug langs de Oeschinensee.

• Oeschinensee

In alle vroegte bereiken we Läger Oeschinenbahn op 1682m hoogte. De terrassen zijn nog leeg maar het belooft een mooie dag te worden. We wandelen richting de Blüemlisalphütte en voorbij Schatthaus (1670m) gaat het linksaf, bergopwaarts over de “Bergwanderweg”. De wandelroute gaat door bossen, langs kale berghellingen met diepe afgronden en over vele watervallen, die van de  Öschischafberg komen. Over de hellingen achter ons hebben we een prachtig uitzicht op de Allmegrat, voor ons zien we de steeds “dichter bijkomende” Blüemlisalp. De doorkijkjes over de Oeschinensee blijven ons fascineren doordat de invalshoek tijdens de wandeling steeds verandert. Op de Heuberg (1939m) wordt het druk, menigeen geniet hier van het wonderschoon uitzicht. Aan de overzijde staat de Fründenhütte  op 2562m hoogte, de Blüemlisalphorn(3663m) en Oeschinenhorn (3486m).

• Oschischafberg

Langs de helling van de Öschischafberg wandelen we richting Oberbärgli, onderweg houden we zicht op de prachtig gelegen Blüemlisalphütte. Verscholen achter een schuine berghelling duikt vanuit het niets Oberbärgli op. De Oberbärglihütte bevindt zich op 1973m, de wandeltijd naar de Blüemlisalphütte vanaf hier staat als nog ruim 2 uur aangegeven. Wij dalen langs de steile 130m hoge berghelling over vele traptreden richting Underbärgli (1767m).

• Oeschinensee

Op het terras van de berghut genieten we nog even na van de prachtige wandeling en het mooie uitzicht. Vervolgens gaat het verder bergafwaarts richting de Oeschinensee. Bij de brug blikken we nog even terug richting de Bärgli’s, fotograferen de “Fründschnuer” aan de voet van de Blüemlisalp Rothore. Aan de Oeschinensee nemen we alle tijd om het geheel nog eens op de gevoelige plaat vast te leggen. Berghaus Oeschinensee doet nu goede zaken, de terrassen hier zijn gezellig druk. Het iets hoger gelegen hotel Oeschinensee heeft daarentegen minder bezoekers.

Wandelend naar het bergstation nemen we nog een laatste foto van de Blüemlisalp met Oeschinensee. Op de alm bij het bergstation genieten we nog even na en gaan vervolgens met de kabelbaan terug naar Kandersteg. Het gebied kent verder een aantal prachtige alp- en berghutten: Doldenhornhütte, Fründenhütte, Blüemlisalphütte, Oberbärgli en Underbärgli. De berghutten in dit gebied zijn te vinden onder de links en onder berghutten op deze site. 

• Eggeschwand

Het Gasteretal, ook wel Gasterntal en Gasterental genaamd, is ons uitgangspunt vandaag. Bij Eggeschwand aan het eind van het Kandertal (voorbij cabinebaan Kandersteg-Sunnbüel) bevinden zich twee prachtige dalen te weten het Gasteretal en het Üschenetal. Beide dalen zijn vanuit het noorden gezien, via een smalle bergweg te voet of per fiets te bereiken. Elke 20 minuten zijn de dalen met de auto of busdienst (reserveren noodzakelijk) te bereiken. Voor de auto dient een toegangsbiljet te worden gekocht. (te verkrijgen bij de ingang naar beide dalen aan de rechterzijde van de rijbaan 10 CHF).

• Toegangsweg Gasteretal

Het Üschenetal is het stroomgebied van de Alpbach, die tezamen met de Kander uit het Gasteretal als Kander verder noordwaarts stroomt door het Kandertal en uiteindelijk uitmond in de Thunersee. Onze keuze valt op het Gasteretal, het stroomgebied van de Kander, die zijn oorsprong vindt op de Kanderfirn. De Kanderfirn is het dal ten noorden van de Petersgrat, dat zich tussen het Gasteretal en Lötschental bevindt. Vanaf de parkeerplaats bij de kabelbaan naar Sunnbüel is het Gasteretal wandelend te bereiken door het bos maar ook over de spectaculaire rijbaan. Vanuit het zuiden is het Gasteretal te bereiken vanuit het Lötschental via de Lötschenpass of vanuit het Leukerbad via de Gemmipass en Schwarenbach zie elders op deze site.

 

• Kander Gasterntal

De ingang van het Gasteretal ligt op een hoogte van ca. 1350m. De 6 km lange Gasternvallei daarentegen loopt gestaag bergop van 1350m naar het eindpunt van het dal, de Alphut Heimritz op1635m. Het is een wonderschoon, ongerept bergdal dat zijn weerga niet kent met aan het eind de Kanderfirn waarvandaan  de rivier de Kander  komt. Het Gasteretal ligt ingebed tussen de hoge rotswanden van de drieduizenders, ten zuiden de Altels (3629m), Balmhorn (3699m), Hockenhorn (3293m), Sackhorn (3161m) en Birghorn (3243m). Ten noorden van het Gasterntal staat de Dolderhorn (3643m) en de Blüemlisalp (3657m).

• Chlusenbrucke

Het dal dankt zijn schoonheid aan zijn afgelegen ligging en zijn in overvloed voorkomende Alpenbloemen (waaronder zeldzame soorten zoals het vrouwenschoentje en de Turkse lelie). Alpenbloemen zullen wij weinig tegenkomen haf mei, afgelopen winter is er veel sneeuw gevallen, daardoor komt alles iets later tot bloei. Bovendien heeft het Gasteretal afgelopen oktober enorme stortregens te verduren gehad, waarvan het dal zelfs na ruim een half jaar nog lang niet volledig hersteld is. De spectaculaire toegangsweg is op een voortreffelijke manier uitgehouwen in de bergwand, het ligt hoog boven de Kander en heeft dus geen last van een vloedgolf of aardverschuiving. Hadden we de wandelroute naast het dalstation van de Sunnbüel kabelbaan genomen dan waren we ook op deze rijbaan aangewezen want na enige honderden meters was de eerste wandelbrug voor de Chlusenbrücke nog niet gerepareerd. Bovendien was een deel van de wandelroute letterlijk en figuurlijk in het water gevallen. Over de Chlusenbrücke zijn we de Kander gepasseerd en we vervolgen de route richting hotel restaurant Waldhaus.

• Waldhaus

Het wandelpad passeert opnieuw de Kander en gaat gestaag bergopwaarts richting het hotel. Een van de weinige hotels in Zwitserland waarvan de hotelkamers geen elektriciteit en stromend water hebben. Langs hotel Waldhaus gaat het wandelpad naar de Balmhornhütte die hier als 2 uur staat aangegeven. Dit is in mei nog geen optie daar de hut nog niet open  is. Het kan niet vaak genoeg gezegd worden maar plan een wandeling van tevoren zorgvuldig. Informeer voor de tocht bij een lokaal informatiepunt naar de weersomstandigheden en de omstandigheden op het traject. Afhankelijk van het jaargetijde en de weersomstandigheden kan deze route niet toegankelijk of onderbroken zijn. Zo werd ons in het Waldhaus medegedeeld dat het dal tot Selden toegankelijk was, maar verderop in het dal was het nog een grote ravage na de modderstromen van oktober.

• Steinbok

Hier en daar ontbraken nog bruggen over de Kander maar dit werd tijdig aangegeven zodat men niet onverhoopt aan de andere zijde van de Kander stond en de rivier niet kon oversteken. Vooraan in het dal meandert de Kander onder bruggen en langs wandelpaden door het Gasteretal. In het Gasteretal hebben we voortdurend zicht op omliggende bergtoppen. Halverwege het dal passeren we Chalet Weidli op P.1540 het zgn. Pletschenweidli, hier splitst de wandelroute zich enerzijds richting het Lötschental en anderzijds, links over de rijbaan bergop richting Gastere/Selden. Bij de Hüsere achter in het Gasteretal is Hotel Steinbok vandaag gesloten. http://www.gasterntal.ch/ We volgen de wandelweg richting Gfellalp (1847m) tegenover hotel Steinbok en wandelen langs een bergbeek tot aan de Kander. De prachtige hangbrug achter in het dal is ook volledig verwoest. De Kander is hier over een noodbrug te passeren, het heeft voor ons geen toegevoegde waarde want op maandag schijnt alles hier gesloten te zijn in het Gasteretal, zo ook Berghaus Gfällalp.

• Kanderfirn

Aan het eind van het dal bereiken we Hotel Gasteretal-Selde, http://www.hotel-gasterntal.ch  hier wordt pas duidelijk wat de hevige stortregens vorig jaar oktober hebben aangericht in het Gasteretal. Berggasthaus Heimritz is niet meer te bereiken, de toegangsroute is volledig verwoest en met man en macht probeert men een wandelroute toegankelijk te maken voor het zomerseizoen begint. Langs de Alphut op Schüebode wandelen we over de Schüebodenweid, om nog een paar foto’s te nemen van het dal. Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht op Selde, maar ook op de Kanderfirn achter in het Gasteretal en Alpetli, “Uf de Schafgrinde” de oversteek naar de Kanderfirn, aan de voet van de Birghorn. Als we richting Kanderfirn kijken, kan er op Schüebodenweid met Weisse Pestwurz op de voorgrond, van een weide kan geen sprake meer zijn waar het vee moet grazen. Op de terugweg fotograferen we nog enkele bloemen, maar de beste tijd hiervoor is een maand later als het dal verandert in een grote bloemenzee met zeldzame orchideeën . Bij de brug naar hotel restaurant Waldhaus blikken we nog even terug het Gasteretal in. Om vervolgens de smalle kloof richting Kandertal te gaan langs de steile rotswanden. We verlaten het Gasteretal,  aan de voet van Altels en Balmhorn, over de Kander en kijken op Eggeschwand nog even terug naar de prachtig uitgehouwen route in de bergwand.

• Dalstation Kandersteg-Sunnbuel (Gemmi)

Boven de Lotschbergbasistunnel in Kandersteg bevindt zich een prachtige oude pasovergang tussen het Berner-Oberland en Wallis. De cabinebaan Kandersteg-Sunnbüel (Gemmi), achter in het Kandertal zweeft ons in een kleine 10 minuten naar het op 1936m gelegen Sunnbüel. Langs het Bergrestaurant Sunnbüel met op de achtergrond de Doldenhorn (3643m) wandelen we over de Gemmipass richting Daubensee. Vervolgens gaat het stroomopwaarts langs de Schwarzbach en over de Spittelmatte richting Berghotel Schwarenbach. Ter hoogte van het Arvenwald (1889m) begint de klim naar het op 2061m gelegen Berghotel Schwarenbach. Tijdens de klim kijken we nog even achterom met aan de linkerkant de Uschenegrat en rechts de Doldenhorn (3638m) en Balmhorn (3699m). Door de sneeuw bereiken we Berghotel Schwarenbach met op de achtergrond de Felsenhorn (2782m). De oorspronkelijk uit 1742 daterende voormalige douanepost staat in het midden van de Gemmipass. Het Berghotel Schwarenbach staat beschreven onder Berghutten.

• Daubensee Gemmipass

We vervolgen de route over het terras van Berghotel Schwarenbach richting Daubensee. Tijdens de klim kijken we nog even achterom naar het prachtig gelegen berghotel. De tweehonderd hoogtemeters die we nog moeten klimmen gaan hoofdzakelijk door de  sneeuw dat enkele dagen eerder is gevallen. Uiteindelijk komen we uit bij Seesturz (2210m) en hebben een prachtig uitzicht over de Daubensee. Aan het eind van de Daubensee (2206m), tussen Daubenhorn (2947m) en Rinderhorn (3448m) is nog juist het dak te zien van Bergrestaurant Wildstrubel op de Gemmipass. Na het nuttigen van onze lunch met als achtergrond een prachtige uitzicht gaat de wandeling verder langs de oostelijke oever van de Daubensee richting Gemmibahn. We zien de Rinderhorn boven de Daubensee. Bij de Daubensee staat de Gemmibahn al aangegeven, over de oude Gemmi (via Furggentälti) is vanwege de hoeveelheid sneeuw geen optie. We zien hier de doorgang richting Lammerenhütte voor de Daube (2340m), Daubenhorn (2947m) en Schwarzhorn (3105m). Uiteindelijk bereiken we het op 2350m gelegen bergstation van de Gemmibahn, de cabinebaan tussen het Leukerbad en Gemmipass. De wandeling richting Leukerbad staat beschreven onder Wallis. We nemen een foto van Berghotel Wildstrubel op de Gemmipass met de Wildstrubel (3244m) op de achtergrond. Berghotel Wildstrubel staat beschreven onder Berghutten.

• Gemmipass Daubensee richting Schwarenbach

Bij het kruis is de doorgang over Lämmerenboden richting Lammerenhütte, die vanwege de sneeuw is afgesloten (in de verte zien we de hut). Na genoten te hebben van het prachtige uitzicht over de Walliser Alpen, maken we rechtsomkeert en wandelen over dezelfde weg terug, omdat de westoever (Daubenhubel) van de Daubensee is afgesloten wegens de sneeuwval.  Nu zien we de Daubensee vanaf de Gemmibahn richting Schwarenbach. We blikken in de namiddag nog even terug over de Daubensee en buigen voor de Roter Totz af richting Berghotel Schwarenbach. In de namiddag is het rustig bij hotel Schwarenbach, het terras is leeg. We hebben nog ruim 2 uur voor de laatste cabinebaan naar het dal gaat. We maken nog een paar foto’s van en rondom het prachtige Berghotel en dalen af richting Sunnbüel, dat vanaf hier ongeveer één uur wandelen is. Onze blik gaat nog even  richting Sunnbüel over de verlaten Spittelmatte alm. Hier staan de laatste rozenbottels van dit jaar met de Altels 3629m op de achtergrond. De boerderij is al winterklaar op Arvenseeli (1889m) met de Üschenegrat op de achtergrond. We passeren de grenspaal tussen het kanton Bern en Wallis en gaan de laatste heuvel op richting het Bergstation Sunnbüel. Langs het oude Bergstation, dat tegenwoordig dienst doet als berghut SAC-Altels, (de Altels-Hütte SAC-Altels staat beschreven onder Berghutten). We wandelen we langs het Bergrestaurant Sunnbüel en nemen de voorlaatste rit naar Kandersteg. De parkeerplaatsen bij het dalstation zijn rond vijven nagenoeg leeg. We rijden het Kandertal uit en rijden bij Frutigen linksaf richting Adelboden, het Entschligental in.

• Pochtechessel

Het eigenlijke Entschligental is min of meer het spiegelbeeld van het Kandertal, het riviertje de Entschlige vergezelt u richting Adelboden. Het uitzicht richting de Niesenketen is prachtig. Iets voor Adelboden, bij Achseten, aan de rechterzijde van de straat bevindt zich de Pochtechessel en Cholerenschlucht (Kohlerenschlucht). Die in resp. 2 en 30 minuten zijn te wandelen, volgens de aanwijzing op de keine parkeerplaats langs de weg. We zien de Pochtechessel, een waterkloof met prachtige gletsjermolens, waar de Entschlige en Otterebach zich een weg doorheen banen richting Frutigen. Hierna volgt een klim door het bos richting Cholerenschlucht.

• Wandelroute Cholerenschlucht

De adembenemende Cholerenschlucht is een geweldige belevenis, de trappen zijn prachtig aangelegd tegen de rotswanden. Het denderende water van de Entschlige geeft een oorverdovend lawaai in deze machtige (100m) nauwe kloof, met eveneens prachtige uitgeslepen rotswanden. Aan het eind van de route wordt op een wel heel ludieke manier een vrije gift gevraagd voor het onderhoud van de Cholerenschlucht, die alleen bergopwaarts toegankelijk is. De terugweg is duidelijk gemarkeerd en gaat over een andere route terug richting Jungbrunnen, de ingang van de Cholerenschlucht. Vervolgens gaat het over dezelfde weg terug richting parkeerplaats.

In 2011 werd de Cholerenschlucht heropend. De ingang naar de Cholerenschlucht werd vernieuwd en hogerop zijn stenen verwijderd, die de veiligheid de komende jaren moeten waarborgen. We wandelen we over een asfaltweggetje richting de Holzschnitzerei van de fam. Trummer, een bekende houtbewerker uit deze omgeving, met een aantal prachtige hout gesneden beelden rondom hun huis. Binnen aanschouwen we met eigen ogen de ambachtelijke houtsnijkunst en worden we van het een en ander op de hoogte gebracht. Vervolgens gaat het langs Kaffee Blatti, over de alm en door de Pochtekessel dalwaarts naar de parkeerplaats.

• Dalstation Elsigbach/Elsigalp & Gasthaus Elsigbach

Bij Achseten slaan we linksaf richting Elsigbach en Elsigen-Metsch. In Elsigbach is het dalstation van de kabelbaan naar de Elsigenalp, een 1800m hoog plateau in het Engstligental. Het parkeren in Elsibach is gratis. Elsigbach ligt op een hoogte van ca. 1300m halverwege het Engstligental tussen Frutigen en Adelboden. Speciale bussen gaan vanaf de hoofdrijbaan naar Elsigbach en rijden op verzoek door naar het Berggasthaus Höchst op de Metschalp. Elsigen-Metsch is zowel in de zomer als ook in de winter een geliefd vakantiegebied. In de wintermaanden is het een geliefd skigebied. Talloze wandelpaden in de zomer, korte maar ook lange, eenvoudige tot uitdagende, stellen u in staat om de bergwereld hier te verkennen.

• Adelboden Wildstrubel vanaf Elsigenalp

Een panoramische wandeling richting de 2300m hoge Elsighorn, dat slecht in 1.30 uur van het bergstation is te bereiken, vanwaar men een geweldig uitzicht heeft op de Kandervallei en Blümlisalp. Bovendien zijn Thun, Thunersee, de Niederhorn en het Justistal te zien vanaf de Elsighorn, bij helder weer. De Elsigenalp is een paradijs voor gezinnen en mensen die op zoek zijn naar ontspanning en natuur.

 

 

• Undere Elsige 1800m

Bij de Brandsee, een kunstmatig bergmeertje, kan men suppen, zwemmen of heerlijk ontspannen in de stoelen liggen langs het bergmeertje. Zodra we de kabelbaan verlaten op het bergstation wandelen we richting Elsigenalp, aan de linker zijde het Berghaus-Elsigenalp, dat in 1985 flink werd uitgebreid. Het zonneterras nodigt ons uit, maar we besluiten om eerst een rondwandeling te maken over de Elsigenalp. Het is een ideale plek om uit te waaien een leuke inloopwandeling te maken of om te wennen aan de hoogte.

• Brandsee

Via het bergmeertje, Brandsee passeren we de gesloten berghutten en wandelen via Undere Elsige naar de Elsigsee. De meeste berghutten zijn al winterklaar gemaakt zo eind september en het vee bevindt zich al in lagere dalen of staat op stal. De eigenaren van de verhuuraccommodaties wachten op sneeuw die de wintergasten aantrekt, want de sleepliften en sneeuwkanonnen staan al klaar.

 

• Elsigsee 1885m

De Elsigsee (1885m) staat volledig droog, niet ongewoon in deze tijd van het jaar volgens omwonenden. Als er weinig regen valt komt er geen water zegt de boer en daar heeft hij gelijk in.Via de Homattihubel bereiken we Obere Elsige. Ook het clubgebouw van Skiclub Frutigen heeft zijn deuren nog gesloten.

• Elsighutte

De Elsighütte heeft een uurtje geleden zijn vlag gestreken, waarschijnlijk te weinig klandizie op een door de weekste dag eind september. Het natuurvriendenhuis biedt overnachtingen aan voor groepen vanaf 20 personen en staat onder berghutten beschreven. Halverwege de middag kuieren we het terras op van Berghaus-Elsigenalp waar we nog even heerlijk nagenieten van deze fantastische rustige wandeldag.

• Kerk Adelboden

Adelboden ligt op 1400m aan de oorsprong van de Entschlige, tegen de reusachtige rotswand van de Wildstrubel (3243m) en Lohner (3049m). Adelboden is een gemeente in het Frutigenland en valt onder het Zwitserse kanton Bern in het Berner-Oberland. Elk jaar worden er tijdens het 2e weekend van januari, de wereldkampioenschappen skiën gehouden. In het centrum staat dan ook een gedenksteen “Place of Fame” met de voetafdrukken van World cup houders. De laatgotische dorpskerk St.Antonkerk, dateert uit 1433 en heeft nog een fresco uit 1471 op de buitengevel. Onder de kansel staat een klein bankje met houtsnijwerk uit 1649, een afscheidsgeschenk van domineesvrouw Neser en dient heden als trouwbankje. De kerk werd in 1973 voor het laatst gerestaureerd.

De Steghorn (3146m), de Tierhörnli (2894m) vormen samen met voorgaande toppen een machtig decor. Het centrum is gezellig druk met veel winkels en goede eetgelegenheden. Auto's kunnen in het lagere deel van het dorp geparkeerd worden, vanwaar een lift naar het centrum leidt. De Tschentenbahn brengt u naar de Schwandfeldspitz 2025m, aan de westkant van het dorp. De andere bergbanen: Sillerenbühl 1975m en de kabelbaantje bij Geilsbüel 1715m (Hahnenmoos) kunnen te voet, vanuit Oey met de kabelbaan of met de plaatselijke busmaatschappij bereikt worden. Ook naar de Engstligenalp 1964m gaat een kabelbaan over de prachtige Engstligefäll. De steile wandelroute langs de waterval is ook in de zomer te wandelen.

• Engstligenalp/Wildstrubel/Grossstrubel

Iets voorbij Adelboden eindigt het Entschligental voor gemotoriseerd vervoer. Op de grote parkeerplaats van het dalstation “Unter dem Birg” parkeren we (gratis) de auto. Een gondelbaan zweeft ons over de prachtige Entschligefäll, naar het hoger gelegen Engstligenalp 1954m. De Engstligenalp, een bergweide met een adembenemende bergpanorama, is in 1996 aangewezen als beschermd natuurgebied. Het op 2000 m boven de zeespiegel gelegen hoog plateau is een ideaal vertrekpunt voor tal van wandel- en bergtochten. Vanuit het bergstation begint een vlakke, hindernisvrije wandelweg (geschikt voor rolstoelen en kinderwagens). Deze rondwandeling (1 uur) leidt over het vlakke hoog plateau, langs grazende koeien en kabbelende bergbeekjes weer terug naar het beginpunt.

• Ammertenpass

Maar de Engstligenalp heeft voor de diehards meer te bieden: wandelingen naar de Ammertenpass (2 uur), Hahnenmoospass, en Gemmipass (4.30 uur). Deze passen verbinden dit dal met een aantal aanliggende dalen zoals het Kandertal, het Simmental en ook de Lämmerenhütte (3.30 uur alpinistenweg). Berghotel Engstligenalp ligt er verlaten bij in de zomer en zal zo te zien hoofdzakelijk in de wintermaanden dienst doen. Het iets verder gelegen “Berghaus Bärtschi” doet goede zaken en onder het genot van een drankje dromen we even weg in deze prachtige omgeving. De sprookjesachtige taferelen van de besneeuwde bergtoppen (genomen hartje zomer 2010) doen ons haast geloven dat we op een andere planeet zijn beland. We genieten van de prachtige bloemen op een groene bergwei en de besneeuwde Wildstrubel (3098m) op de achtergrond.

• Entschligefall

We wandelen langs de overgang naar de Ammertepass, met kleine gentianen op de voorgrond. Een blik werpend op de Rinderhorn (3448m) en Steghorn (3146m) verlaten we dit dal achter “Berghaus Bärtschi” richting de Entschlige waterval. De “Entschligefäll”, waar het Entschligental zijn naam aan dankt, dendert met grof geweld honderden meters naar beneden richting dal. De Entschligenfäll besproeit voorbijkomende wandelaars op het naastgelegen steile pad met fijne waternevel. Passeren de Entschlige en lopen dan verder richting het dalstation.

Ook de rest van de wandeling gaat over steile afdalingen met prachtige bergbeekjes en watervallen. Halverwege de afdaling hebben we nog even zicht op Adelboden. Aan de bosrand van het dalstation Underem Birg lopen we langs een prachtige barbecue plaats richting parkeerplaats daar kijken we nog even terug richting het bergstation Underem Staub.

ADELBODEN – BERGLÄGER - SILLERENBÜHL - BÜTSCHI – BERGLÄGER - ADELBODEN

• Adelboden Oey

We rijden richting Adelboden en volgen op de eerste rotonde de aanwijzing Sillerenbühl - Hahnenmoospass. Vervolgens parkeren we de auto op de grote lege parkeerplaats van het dalstation Adelboden-Oey. Het is half september op een doordeweekse dag veelal een rustige tijd omdat het zomerseizoen teneinde loopt en het winterseizoen nog niet begonnen is. Dit tussenseizoen leent zich uitstekend voor een bergwandeling. Zolang het maar droog blijft is het genieten op zo’n tweeduizend hoogte meters. Doordat Adelboden autovrij is zijn we aangewezen op deze grote parkeerplaats Adelboden-Oey of de parkeergarage nabij het centrum van Adelboden. Tussen het centrum van Adelboden en Oey pendelt een kabelbaantje. Vanaf het dalstation Oey zweven we onafgebroken via Eselmoos en Bergläger naar Sillerenbühl het eindstation van dit lange kabelbaantraject.

• Sillerebuhl

Vanuit de kabelbaan fotograferen we Gilbach met op de achtergrond tegen de bergrand “Hochnebel” dat in de vroege ochtend nog niet verdwenen is. Een typisch verschijnsel dat regelmatig voorkomt in de herfst, doordat een relatieve hoge luchtvochtigheid sterk afkoelt in de nacht zien wij deze nevel. Op Sillerenbühl nemen we even de tijd om de omgeving te fotograferen en op de klettertoren achter het restaurant kan de jeugd zich uitleven. Vervolgens gaat het eerste deel van deze wandelroute, tussen Sillerenbühl en de Hahnenmoospass, via de “Blumenweg”, een eenvoudig wandelpad met slechts vijftig meter hoogteverschil waar de namen van de bloemen op bordjes staan aangegeven. Tijdens de wandeling heeft men uitzicht op een frisgroen berglandschap met aan de horizon o.a. de Rinderhorn, Rotstock, Wildstrubel, Glacier de la Plaine Morte en Weisshorn.

• Wandelroute Hahnenmoospass

Rond de Hahnenmoospass hebben we prachtig zicht op de Walliser Alpen. We fotograferen de omgeving en nuttigen in het bergrestaurant een kopje koffie. Vervolgens wandelen we richting de Regenbolshorn, waar we nog even een kijkje nemen op de Bummerepass. Daar kijken we het dal in en zien de Rezliberg met de Sibe Brünne, iets verder ligt Lenk. Dan wandelen we langs de voet van de Regenbolshorn naar het hooggelegen Lurnigdal. Het zicht reikt hier tot aan de Niederhorn en het Justistal, een kleine 40 km verderop aan de overkant van de Thunersee. Het hoogste en tevens verste punt van de wandelroute hebben we dan al bereikt en we zullen een keuze moeten maken voor de terugweg. We hebben twee mogelijkheden bij Luegli om Bergläger te bereiken: het rechter wandelpad, de kortste wandelroute naar Bütschi gaat langs de 700m hoge grillige rotswand van de Rotstock daarentegen duurt het wandelpad over de Hüendersädel naar Bütschi een half uurtje langer.

• Luegli/Huendersadel bergkam/Butschi

Deze laatst heeft onze voorkeur, de bergwandelweg over de bergrug mag dan iets langer duren, we houden daarentegen wel een ruim uitzicht. Beide wandelwegen komen in Bütschi weer samen. Op de bergrug genieten we nog even van het uitzicht en fotograferen de omgeving. Dan vervolgen we de wandelroute vanaf Bütschi over het steile, saaie teerweggetje tot aan Lurnigegge. Vanaf Lurnigegge volgen we de wandelroute richting Adelboden (weg oversteken) tot we het kabelbaanstation Bergläger bereikt hebben. Vanuit Bergläger nemen we de kabelbaan terug naar Oey/Adelboden. Indien men een dagkaart heeft gekocht kan men ook de bus nemen naar Adelboden. Vanuit Adelboden gaat het dan met het bergbaantje terug naar Oey. Met de auto rijden we het langgerekte dal weer uit en bereiken een uurtje later de thuisbasis, waar we terugkijken op een geslaagde dag.

• Hangebrucke Hohstalden

Op de terugweg naar de camping parkeren we de auto nog even aan de rand van de rijbaan bij Hohstalden. We gaan via een 155m lange hangbrug over de Entschlige naar restaurant “Hangebrugg Beizli” en genieten hier in de namiddag nog even na van dit wonderschone stukje Berner-Oberland.