Geltenhütte (2003m)
Hoogte: 2003m
Kaart: 1266 Lenk (wandelroute)
Max. Slaapplaatsen: 89
Startpunt: T2 Lauenen/Lauwenesee ca. 3.30h, vanaf Lauwenesee ca. 2.00h
Geopend: Juni tot Oktober.
Website: https://www.gelten.ch/ 
In 1926 werd de Geltenhütte al ingewijd door de trotse eigenaar “SAC Sektion Oldenhorn”, een deel van de Geltenhütte diende voor de alpine landbouw en het andere deel was bestemd voor de bergbeklimmers. In 1940 werd de Geltenhütte getroffen door een lawine, het werd herbouwd en kreeg door de jaren heen steeds meer bekendheid. Steeds meer mensen overnachtten in de hut tot 1956, de oude Geltenhütte voldeed niet meer aan de eisen en raakte steeds verder in verval. Na een uitgebreid onderzoek in 1968 om lawinegevaar te voorkomen kon op 14 september 1969 de huidige Geltenhütte op de huidige locatie worden ingewijd. In 1998 kreeg het een eigen waterkrachtcentrale en sindsdien is de berghut van eigen energie voorzien. In de daarop volgende jaren werden kleine verbouwingen doorgevoerd en werd het verder gemoderniseerd. De wandelroute naar de Geltenhütte voert langs het idyllisch bergmeertje de Lauwenesee. Aan het meer vindt men de eenzaamheid, de rust en het weidse uitzicht op de Wildhorn, een van de vele bergtoppen in de omgeving van de Geltenhütte.
We beginnen de wandeling vanaf de parkeerplaats met een parkeermeter aan de Lauwenesee. Let op!! Het minimum parkeertarief is 8 CHF voor 6 uurtjes of korter, daarna gaat het per frank omhoog. Via het houten bruggetje over de Tungelbach wandelen we aan de linkerzijde van de Gältebach en volgen we de wit-rood-wit markering van de wegwijzer die 2 uur aangeeft naar de Geltenhütte. Bij de alpwoning An der Ledi staat de volgende aanwijzing op een splitsing. Vreemd dat de Geltenhütte niet over Chüetungel staat aangegeven en alleen maar rechtdoor via de Geltenschuss. Wij hadden ons goed voorbereid want de zgn. Gältetrittli over Chüetungel hadden wij voor de terugweg gepland. Over het Walkiweid buigt het wandelpad links richting de bosrand, het geluid van de Gältebach neem af. Gestaag hebben we tot dusver aan hoogte gewonnen en was het een rustige klim maar vanaf hier verandert dit. We moeten links de bossen in en daar is het een steile klim waaraan geen einde lijkt te komen.
Dan horen we het geluid van de beek weer aanzwellen vlak langs een waterval in de Gältebach. In dit deel hebben we een groot hoogteverschil overbrugd en dat is nodig want de Geltenbach dondert hier langs talrijke watervallen en door een nauwe kloof honderden meters de diepte in. De bossen worden opener, nog een kort steil stukje, gezekerd met kettingen en staalkabels, en vervolgens bereiken we Undere Feisseberg waar de Gältebach wordt overgestoken. Als we de bossen uitkomen, zijn we op een plateau waar we een prachtig uitzicht krijgen op de Gältebach en de Gältegletscher. Hier op de alp kunnen we even op adem komen daarna gaat het gestaag verder richting de watervallen en de steile wanden voor ons.
Naarmate we dichter bij de watervallen komen beginnen we ons af te vragen waar in hemelsnaam de wandelroute langs zal gaan. Wetende dat de Geltenhütte boven de waterval staat (omdat deze net werd bevoorraad door een helikopter) is er van de hut nog steeds geen spoor. Voor ons de loodrechte wand en geen pad te bespeuren, maar dat is gezichtsbedrog het wandelpad buigt naar rechts. Dan gaan we steil over de Nüwe berg en wadend door de bergbeek op Schattflüe om de Gälteschutz te bereiken. Wie verzint het om hier een wandelpad aan te leggen, spectaculair maar ook indrukwekkend, het wandelpad loopt namelijk achter de waterval langs. Nog een bocht naar rechts en we horen de Gältebach al weer aanzwellen. Door een nauwe kloof dendert hij hier door uitgeslepen stenen weer de diepte in. De vlag van de berghut staat inmiddels voor ons op de heuvel, even later is er ook een glimp van de berghut waar te nemen. Nog een kort steil stukje en we zijn bij de Geltenhütte, aan de voet van de Wildhorn.
Inneri Gälte de alp beneden de hut het zgn. Rottal, laten we voor wat het is en slaan we op in ons geheugen samen met de nog aanwezige Gältegletscher. Na een korte pauze bij de hut bereiden we ons voor op de terugweg via de Gältetrittli over Chüetungel. Een smalle hoogteweg die diepe afgronden kent, hier en daar met staalkabels gezekerd is bovendien staat er een ladder in dit wandeltraject. Spectaculair voor sommigen maar voor mensen met hoogte vrees is deze wandelroute af te raden. Qua looptijd zal het niet veel uitmaken maar men moet vanaf Chüetungel wel een behoorlijk stuk steil naar beneden wandelen, schat dat van tevoren goed in. Over een afstand van hemelsbreed nog geen kilometer zal er 400 hoogtemeters gedaald moeten worden, met andere woorden steil is hier ook echt steil. Aan de Geltenhütte staat Chüetungel een uur aangegeven. Naast de berghut wandelen we de Bire omhoog, kijken nog even achterom en maken een laatste foto van de Geltenhütte met de Geltegletscher. Tijdens deze tocht hebben we wel een prachtig zicht op de wandelroute die we de heenweg hebben gelopen, ruim 300 hoogtemeters onder ons.
Voor ons kondigt de volgende alp-hut zich al aan, Usseri Gälte. Na deze alp-hut blijven we op hoogte lopen en krijgen we een prachtig uitzicht op de Lauwenesee. Dan bereiken we de Gältetrittli, uitgehouwen in de bergwand van de Follhore, gezekerd met kettingen, staalkabels en een ladder. Na deze obstakels bereiken we de Chüetungel, de alp moet nog gereed gemaakt worden, de koeien zijn nog niet boven en dat eind juni. Aan de rand van de Tungelbach nuttigen we onze meegebrachte lunch en genieten van de omgeving. We maken nog enkele foto’s en wandelen dan door het steile bospad richting de Lauwenesee, nu wetende waarom de Geltenhütte op An der Ledi niet over Chüetungel stond aangegeven. Bergopwaarts zal menigeen zich hier op stuk lopen, vandaar dat de Geltenhütte op de Ledi alp waarschijnlijk alleen rechtdoor staat aangegeven. Dan wandelen we nog even naar de Lauwenesee, waar we terugkijken op een geslaagde wandeling.
Een impressie van het wandelgebied naar de Geltenhütte.