Cabane de la Tourche (2198m)
Hoogte: 2198m
Kaart: 1305 Grand-St-Bernard, 272 Les Diablerets (wandelroute)
Max. Slaapplaatsen: 55 (2x4) (6x6) en een slaapzaal voor 10 personen.
Startpunt: T2 Alpage de Javerne ca. 2.00h, Morcles-Les Martinaux-Le Crêtelet ca. 3.00h, vanaf Les Martineux (1700m) ca. 1.30h
Geopend: Half Juni-September
Website: http://www.cas-st-maurice.ch/tourche
Vanaf Saint-Maurice rijden we richting Lavey-les-Bains en blijven we de aanwijzing Morcles volgen In Lavey-les-Bains passeer je aan de rechter zijde de thermische warmwaterbronnen van Lavey met zijn stoombaden, bubbelbaden, zwembaden en whirlpools. 29 Haarspeldbochten volgen kort op elkaar, je raakt de tel niet kwijt want in elke bocht hangt een bordje met het nummer van de bocht. Bij nummer 1 aangekomen, rij je op een hoogte van 1160m Morcles binnen, één van de weinige gebieden van Zwitserland die niet bereikbaar is met het openbaar vervoer. Ook een weg waar je niet teveel tegenliggers wilt tegen komen, een weg, u kent ze wel, die af en toe maar één auto breed is. En als je dan verder bergopwaarts, iets na het dorp de kazerne Dailly bereikt hebt, volgen er nog eens 24 haarspeldbochten tot aan de parkeerplaats op Les Martinaux.
Het militaire fort van Dailly schijnt het grootste ondergrondse fort van Zwitserland te zijn. Het is sinds 1994 niet meer in gebruik door het leger en heeft een gangenstelsel van 20km. In het voorjaar van 2022 slaagde een groep vrijwilligers erin om 2km van het gangenstelsel en buitengebouwen in de weekenden voor belangstellenden te openen. Een groep bezoekers wordt door een gids begeleid en zal uit minimaal 10 personen bestaan. Het fort werd gebouwd in 1892 en maakte deel uit van het fortcomplex van Saint Maurice, Cindey en Scex.
Een kilometer na de skilift staat de parkeerplaats duidelijk aangegeven, de berghut is vanaf de parkeerplaats te zien. Een slagboom sluit de rijbaan af, voor de slagboom hangt een aanwijzing in het frans, waaruit we concluderen dat we het steile pad moeten nemen. Het is half juni en op de website van de hut staat dat hij open en bemand is, maar dat de bruggen nog niet herplaatst zijn na de winter. Er zit dus niets anders op dan het steile pad te nemen, na enige zigzag bochten wandelen we door het bos richting Tourche de kortste, steilste en snelste wandelroute. Hoewel het gebied zich er uitstekend voor leent om via andere wegen naar de berghut te wandelen moeten we het dus vandaag enkel en alleen met dit steile bospad doen.De bruggen waren nog niet herplaatst door de militairen hetgeen betekent dat de rijbaan ook voor wandelaars niet toegankelijk is. De kloven die je tegenkomt onderweg zijn niet te overbruggen. De wolken komen maar langzaam in beweging en af en toe lijkt het even op te klaren, een bewolkte dag maar volgens de voorspelling zou het droog blijven. Bij een open stuk zien we een glimp van de 2968m hoge Dent de Morcles, dus een glimp van de Mont Blanc kunnen we wel vergeten. Nee dan moet het wel een stuk helderder worden om ook deze omliggende bergtoppen goed te kunnen zien.
Iets verder bereiken we op Le Crêtelet de rijbaan, passeren deze en wandelen het volgende steil stukje bos in. Tegen de bosrand en op de boomgrens krijgen we de Cabane de la Tourche weer in het vizier. Ruim 400 meter wandelen we over de rijbaan, dan krijgen we onder de berghut een aanwijzing, Tourche 15min. Naar boven kijkend nemen we de aanwijzing niet al te letterlijk en volgen het steilste pad tot dusver.
Het uitzicht richting dal en de parkeerplaats Le Martinaux met de kazerne Dailly is fenomenaal. Iets later staan we op een hoogte van 2198m oog in oog met de Cabane de la Tourche. Na en babbeltje en iets genuttigd te hebben verlaten we de berghut en wandelen nog even naar de bergrug. Verder het gebied verkennen heeft geen zin de wolken stuwen tegen de bergen aan er is te weinig wind om hen te verdrijven de zon doet zijn best maar kan het niet alleen.
Om richting het kruis, Croix de Javerne, een markant punt op deze bergrug te gaan heeft geen zin. De wolken hangen te laag en de kans dat we in de nevel komen wordt alleen maar groter. Het meer van Genève is nog net zichtbaar maar toch als we zien wat er aan komt….Onderweg hebben we nog even oog voor flora en fauna en wandelen gemoedelijk over het steile pad richting dal, waar we elkaar halverwege bijna uit het oog verliezen, het lijkt wel een spookbos vol nevel. Op de parkeerplaats aangekomen staan er nog drie auto’s waarvan een van de hut eigenaar. Gasten kwamen er niet de komende nacht, waardoor het naar beneden rijden iets aangenamer wordt, met een slakkengangetje rijden we naar beneden. Af en toe nog geen 10 meter zicht, na vijf haarspelden zitten we onder de wolken en is het zicht weer voortreffelijk. Het tellen van de bovenste bochten is begonnen, opgeteld met de genummerde haarspeldbochten komen we na 53 haarspeldbochten veilig aan in het dal en kijken we terug op een leuke wandeldag.
Een impressie van het wandelgebied naar Cabane de la Tourche.