Auberge de Salanfe (1942m)
Hoogte: 1942m
Kaart: 282 Martigny (wandelroute)
Max. Slaapplaatsen: 65
Startpunt: T2 Martigny/Salvan Van d’en Haut ca. 1.30h, vanaf Salvan ca. 3.15h, Mex-Col du Jorat ca. 3.45h, Les Marécottas ca. 5.00h
Geopend: Juni tot oktober.
Website: http://www.salanfe.ch/de 
Alp Salanfe met zijn huidige Auberge de Salanfe is het startpunt voor talrijke bergtochten. Het eerste hotel op Salanfe, Hôtel de la Dent du Midi, opende haar deuren in 1898 en door de charme van Salanfe werden vele toeristen gefascineerd door dit gebied. Begin vorige eeuw is er zelfs sprake geweest van het oprichten van een nationaal park. Een oude akte uit 1870 heeft veel roet in het eten gegooid rondom dit gebied. Gemeenten, natuurbeschermers en grondeigenaren waren het veelal niet met elkander eens. Toen de Salanfe AG werd opgericht in 1947 was er voor de natuurbeschermers geen houden meer aan. Onteigening van gronden en gebouwen was een feit. De stuwdam werd gebouwd en in 1953 in gebruik genomen, de alp werd water! De Salanfe dam is 52 meter hoog en heeft onder water een voet van 40 meter breed, de lengte van de dam is 608 meter. De Salanfe dam kan ook worden bereikt door een ondergrondse spoorbaan.
Het eerste gedeelte van Vallée du Trient kan men bereiken door in La Bâtiaz/Martigny het alpstraatje op te rijden naar de hogere gelegen bergdorpjes Salvan, Les Marécottes en Le Trétien. Het laatste gedeelte van de Trient, vallei Trient, Finhaut en Châtelard zijn via Col de la Forclaz te bereiken en staat hierna beschreven. Na de tunnel op Gueuroz passeren we de diepe Trient kloof, na enkele haarspeltbochten bereiken we Salvan. Vallée du Trient is vanuit Martigny ook met de doorgaande trein naar Frankrijk te bereiken, “Der Königsweg zum Mont-Blanc” zoals het traject Martigny-Chamonix ook wel genoemd wordt, met de rood/witte Mont-Blanc Express. In het dorpje Salvan staan afbeeldingen en monumenten met verhalen van Marconi en Alexis Bochatay. Marconi schijnt hier voor het eerst met zijn draadloze telegrafie geëxperimenteerd te hebben. Zijn SOS signalen hebben er in 1912 voor gezorgd dat er van de Titanic, het grootste en luxe cruiseschip uit die tijd, ruim 700 opvarenden gered konden worden. Voor de kok van het cruiseschip, Alexis Bochatay uit Salvan, kwam de hulp te laat, hij overleefde de reis niet en wordt achter de kerk in Salvan herdacht.
Na Salvan bereiken we Les Granges, hier staat Gorges du Dailley aangegeven, een rondwandeling door een bergkloof van ongeveer twee uurtjes. Ook in Le Trétien (de weg loopt hier dood) schijnt Gorges du Triège zeker een bezoekje waard te zijn. Les Marécottes, een alpendierentuin, en rots-zwembad laten we voor wat het is. Wij rijden richting Salanfe, na Salavan wordt de rijbaan zichtbaar smaller tot wel heel smal, een drietal tunnels volgen en dan hebben we Vallon de Van bereikt. De Van vallei met de dorpjes Les Diés, Van d’en Bas en Van d’en Haut stelt verder niet veel voor. De vallei eindigt voor gemotoriseerd vervoer in het dorpje Van d’en Haut op een hoogte van 1400m. Iets verder dan de camping aan het eind van dit dal is een parkeerplaats. Een brochure van deze omgeving incl. de wandeltijden is te downloaden onder de volgende link: http://www.salanfe.ch/wp-content/uploads/2016/03/salanfe-prospectus.pdf. Langs de bergbeek La Salanfe wandelen we richting het stuwmeer Lac de Salanfe, waar ook op een hoogte van 1942m Auberge de Salanfe staat. Het eerste gedeelte is vrij ruw maar naarmate men hoger komt wordt de wandelroute steeds gemoedelijker. De Auberge staat 1.35 uur aangegeven en een wandeling rondom het meer vergt een kleine twee uur, al met al een rustige wandeldag.
Aan het begin van de wandeling hebben we twee mogelijkheden nl. over de “brede” bergweg of via het bergweggetje met spoorbielzen als traptreden. Wij nemen de “rijbaan” bergop links omhoog naar Fontaine à Moïse, dat wel heel karig op de bergwand staat aangegeven. Het is een waterbron die uit de bergwand sijpelt en even later als waterval naar beneden dendert. Aangekomen bij de stuwdam wandelen we de laatste hoogtemeters. Op de stuwdam, Le barrage de Salanfe, prijkt voor ons het meer met weinig water, Lac de Salanfe, de bergtop Tour Sallière, Col de Susanfe en rechts van ons Les Dents du Midi. Door het Salanfe dal gaat het over de 2500m hoge Col de Susanfe naar de gelijknamige CAS berghut Cabane de Susanfe in het Susanfe dal, om vervolgens over de d’Encel pas bij Refuge de Bonaveau weer uit te komen.
Col d’Emaney, Col de Barberine en Col du Jorat zijn andere pasovergangen die hier op Salanfe staan aangegeven. Wij genieten van deze omgeving, leggen veel details vast op de gevoelige plaat en besluiten om even na de middag teug te gaan wandelen. We wandelen de stuwdam over en wandelen aan de andere zijde naar beneden. Het eerste gedeelte terug gaat over dezelfde wandelroute, na de aanwijzing “Par la route” of “Par le Sentier” kiezen we weer voor de route. Met wel heel veel geluk want twee bochten verder staan we oog in oog met twee jonge steenbokken, totaal niet schuw maar onwetend lijkt het wel. De dieren laten zich gemakkelijk fotograferen en zodra we de bocht gepasseerd waren kwamen ze terug om de rest van het salpeter uit de pas gegoten betonrand te likken. Dan volgt het bochtenwerk en lijkt elke tred twee hoogtemeters. Na enige haarspeltbochten zijn we dan ook vlot beneden en niet de enige zo te zien op de parkeerplaats. We rijden eerst de Van vallei uit vervolgens Vallée du Trient en rijden dan via Martigny weer terug naar de camping.
Een impressie van het wandelgebied naar Auberge de Salanfe.