CAZIS (DOMINIKANERINNENKLOOSTER)
Iets voor Thusis in het klooster van St. Peter en Paul in Cazis wonen de ca. 45 kloosterzusters die het leven leidden van het volgen van Christus in de geest van St. Dominicus. De kloosterzuster van Cazis vormen de basis van de kloostergemeenschap. Mogelijk bestond het klooster al in de 8e eeuw, een gedocumenteerd bericht uit 940 is het oudste document over het bestaan van het klooster in Cazis. In 1156 veranderde bisschop van Adalgott van Chur het klooster in een gereguleerd klooster, slechts enkele kloosterzusters waren bereid om Augustijnse non te worden en zich in te zetten voor deze strengere manier van leven. Deze kerk werd in 1491 gebouwd en ingewijd in 1504. In 1768 werd het door blikseminslag verwoest, weer opgebouwd en verbouwd.
Rond 1500 kwamen de gotische fresco’s in de parochiekerk. De houtsculpturen uit het klooster van Cazis staan in het Nationaal Museum in Zürich. Het kloosterleven houdt op te bestaan na de dood van de laatste Augustijner non in 1570. Pas in de 17e eeuw tot op de dag van vandaag leiden Dominicaanse kloosterzusters het klooster. De plafondschilderingen in het schip van de kerk zijn geschilderd door Wilhelm Maria Rizzi in 1827.
Een geheel opmerkelijke en bijzonder bouw van een kerk werd in 1984 door de evangelische kerkgemeenschap uit de grond gestampt. Op een akker dat in 1968 door de evangelische kerkgemeenschaap was aangekocht werd eerst het parochiehuis gebouwd. Daarna werd er met de bouw van de moderne kerk, bestaande uit drie ronde steenvormige elementen die door verzonken glazen elementen zijn samengeweven begonnen. De kerk werd in 2002 ingewijd en staat in het dorp aangegeven als Steinkirche.
De kapel van St. Wendelin staat ten westen boven het kloostercomplex. Deze werd voor het eerst genoemd in een document uit 1493. In 1768 toen het klooster en de St. Peter en Paul in Cazis werden getroffen door brand, deed de Wendelins kapel tijdelijk dienst als gebedshuis voor de nonnen. De laatste buitenrenovatie vond plaats in 1956.
Een geheel opmerkelijke en bijzonder bouw van een kerk werd in 1984 door de evangelische kerkgemeenschap uit de grond gestampt. Op een akker dat in 1968 door de evangelische kerkgemeenschaap was aangekocht werd eerst het parochiehuis gebouwd. Daarna werd er met de bouw van de moderne kerk, bestaande uit drie ronde steenvormige elementen die door verzonken glazen elementen zijn samengeweven begonnen. De kerk werd in 2002 ingewijd en staat in het dorp aangegeven als Steinkirche.
