BRIENZ-PLANALP-SCHWANDEN-BRIENZ
Het is eind mei een bewolkte maar mooie dag. De stoomtrein naar de Brienzer Rothorn rijdt maar tot het tussenstation Brienz-Planalp. Na het bereiken van Planalp is de volle wagon in no time leeg en 5 minuten later staan we bijna moederziel alleen op het tussenstationnetje. De meeste bergwandelaars zijn vertrokken, zelfs naar de hoger gelegen wandelroutes tussen Planalp en de Rothorn. Men moet blijkbaar toch met eigen ogen zien waar de sneeuwgrens ligt en waar men zich veilig kan wanen in dit afgesloten wandelgebied. Het gebied boven Planalp is nog gesloten voor wandelaars omdat de grote hoeveelheden sneeuw die er nog liggen smelten en lawines kunnen veroorzaken. Dat het een lawinegevaarlijk gebied is, is al jaren bekend, vandaar dat Planalp in de wintermaanden ook een uitgestorven onbewoond bergdorp is. Langs Berghaus Planalp gaat onze wandeling door en over de lawinegalerijen onder de Brienzer Rothorn, via Schwanden - Brienz.
Bij het verlaten van het bergdorp Planalp blikken we nog even terug en hebben dan nog even zicht op de Rothorn. Over de rijbaan dalen we af en na 2 haakse bochten nemen we het wandelpad door het bos richting Brienz. Bij P.1230 houden we Sitschenen/Brienz aan omdat het rechter wandelpad naar Brienz de directe en steile wandelweg is naar Brienz. Dit steile wandelpad gaat kris kras langs de spoorlijn van de Brienzer-Rothornbahn. Vervolgens gaat deze wandelroute door Gäldried en via de Mülibachwaterval langs de Mülbach naar Brienz. Wij nemen de wandelroute richting Sitschenen, blikken vooruit richting de lawinegalerijen en wandelen bij Chratzeren door en over de eerste stenen. Bij Alpogli worden we door grote stenen bijna van het pad geduwd. De Trachtbach staat nagenoeg droog en de wandelaars achter ons lijken minuscule poppetjes in deze grote rotspartijen. De Trachtbach is een bergbeek komend vanaf de Unter Urseren onder de Rothorn die we in regentijd liever niet passeren. Vervolgens gaat het richting Glyssibach, de bergbeek die jaren geleden een grote ravage aanrichtte in Schwanden en spijtig genoeg mensenlevens eiste. Onder Murgangschutzprojekt Glyssibach Brienz-Schwanden is de grote ravage uit 2005 nog via onderstaande link te zien. http://ipek.hsr.ch/fileadmin/user_upload/ipek.hsr.ch/Newsroom/events/Praesentation_Murgangschutzprojekt_Glyssibach_Speerli.pdf
Langs de berghut op Baalen uit 1853, dalen we langs de Glyssibach door het bos richting Banholz, waar we het bos uitkomen en via de rijbaan verder wandelen. Na enige honderden meters buigt het wandelpad langs de bosrand richting Sitschenen. In het bos, tussen de bomen door zien we de reusachtige gletsjerbaan van de Glyssibach. Na Sitschenen nemen we de afslag Schwanden en waden door de Glyssibach een weg naar de overzijde van de rivier. Het “Murgangschutzproject” is afgerond en reusachtige betonwandkeringen en dijken moeten de dorpelingen nu beschermen tegen een volgende modderstroom. In Ober Schwanden blikken we nog even terug, ook de man van het bronzen beeld in het dorp kijkt richting de Ober Urseren of alles er nog veilig bijstaat. Geen spectaculaire wandeling maar een wandeling om nooit te vergeten omdat we tijdens de wandeling grote hoeveelheden prachtige orchideeën zijn tegengekomen, waaronder de Frauenschuh (Venusschoentje ) in het Latijns (Cypripedium calceolus). De plant is zoals zoveel planten in Zwitserland beschermd en bloeit ongeveer twee weken. Men moet dus op het juiste tijdstip op de juiste plek zijn.
