CARONA (ZWITSERLAND)
Carona, gelegen op een hoogte van 600m op het schiereiland van de San Salvatore, heeft maar liefst zes kerken waarvan er twee in de buitendorpen staan. De kerk van S. Giorgio en S. Andrea, waar we onder doorrijden als we het dorp binnen gaan, is een romaanse dorpskerk en dateert uit 1425. De kerk S. Salvatore in Carabbia en de kerk S. Maria delle Grazie in Cione zijn we dan al gepasseerd. De nederzetting Cione werd voor het eerst vermeld in 1213, terwijl Carona daarentegen al in 926 in de boeken voorkomt. Carona is een charmant dorpje dat zeker de moeite waard is om door te wandelen om de historische erfenis ervan beter te leren kennen.
Verschillende gebouwen en adellijke woningen met fresco’s en stucwerk zijn goed bewaard gebleven. De kerk van S. Martha werd in de 14e eeuw gebouwd en staat op een heuvel aan de zuidzijde van het dorp tegenover de begraafplaats en is meestal gesloten. Maar wij komen voor de wandeling naar de Madonna d’Ongero kerk en het klooster S. Maria Assunta di Torello. In het dorp staat aangegeven dat ze de barokke kerk aan het renoveren zijn tot 2024, maar het is mooi weer en het half uurtje wandelen hebben we er wel voor over, per slot van rekening is het klooster Torello ook dezelfde kant op en deze staat een klein uur aangegeven.
Door het bos, over een breed pad bereiken we na een half uurtje wandelen het barokke heiligdom van de Madonna d’Ongero. De bedevaartkerk werd gebouwd in 1624, ten westen van het dorp in het bos. Het is vandaag de dag nog steeds een bedevaartsoord voor pelgrims. De reeks kapellen langs de toegangsweg naar de kerk zijn leeg, ook deze kruiswegstaties zal men aan het renoveren zijn. Wij wandelen naar het prachtige uitzichtpunt naast de kerk, dat uitzicht biedt op Grancia, Montagnola, San Salvatore en op de achtergrond de besneeuwde Rheinwaldhorn. Hier nuttigen we onze meegebrachte lunch, waarna we nog een half uurtje wandelen richting Torello. Bouwvakkers zijn bezig een muur in de steigers te zetten, de hekken staan open en ik wandel het terrein op maak enkele foto’s binnen de muren. Vervolgens loop ik iets te ver en een stem roept privato, ik wijs naar de camera en roep de beelden zijn ook privato. Hij lacht en wijst me de weg om het klooster en dan linksom. Maar dat wist ik wel, ik deed net of mijn neus bloedde.
Vervolgens begint het tafereel opnieuw, de kerk is gesloten voorzichtig doe ik een hek open en wandel naar de achterzijde van het klooster (boerderij) en maak foto’s, plotseling hangt iemand uit het raam en roept privato ik probeerde hetzelfde weer maar dat lukte deze keer niet. Maar ik had genoeg foto’s, ook van de achterzijde en van binnen de muren van het klooster. Santa Maria di Torello werd in 1217 gebouwd in opdracht van de bisschop Como Guglielmo della Torre.
Het aangrenzende klooster is nu omgebouwd tot boerderij en is privé, maar dat hadden we al begrepen. Het is een plek van verbazingwekkende schoonheid, waar we nog steeds dit imposante gebouw kunnen bewonderen. Het complex van S. Maria Assunte di Torello, de Madoona d’Ongero en de parochiekerk van S. Giorgio en S. Andrea staan op de lijst van Zwitsers erfgoed en zijn van nationale betekenis.
