GROTE SINT-BERNHARDPASS (COL DU GRAND SAINT-BERNARD)
Ten zuiden van Martigny, bij Sembrancher om precieste zijn, splitst de rijbaan zich enerzijds richting Verbiers en het Val de Bagnes, anderzijds richting Vall d’Entremont, met aan het eind van dit dal de grote Sint-Bernhardpass (Col du Grand Saint-Bernard). In Orsierès splitst dit dal zich nogmaals richting Val Ferret. Na deze laatste grote plaats in het dal rijden we langs de gehuchten Liddes en Bourg St-Pierre richting de Grote St. Berhard.
Coll du Grand St. Bernard ligt op een hoogte van 2469m op de grens met Italie. Het verbindt het Zwitserse Val d’Entremont met het Italiaanse Valle d’Aosta. Het is de oudste van alle Alpenpassen en vernoemd naar Bernard van Menton, bisschop van Aosta. Bernard was het die hier in de 11e eeuw een klooster heeft gesticht en samen met zijn monniken gestrande of verdwaalde reizigers te hulp schoot met de beroemde St-Bernhardhonden. De pas was in de romeinse tijd al een belangrijke handelsweg. De bergpas is van begin juni tot eind oktober geopend, onder de bergpas is een toltunnel aangelegd, die de doorgang van het verkeer tussen Zwitserland en Italië, ook in de wintermaanden garandeert.
Voorbij Bourg St-Pierre wordt de rijbaan zichtbaar smaller en na het stuwmeer Lac des Toules, die gevoed wordt door de La Drance, klimt de nog smallere bergpas kronkelend richting pashoogte. Aan de Zwitserse zijde op pashoogte staan het klooster en Hospiz, net voor het bergmeer. Musée de L’Hospice herbergt een collectie interessante vondsten, waaronder Romeinse munten. De grensovergang ligt iets verder naar het zuiden, aan de oever van het meer. Aan Italiaanse zijde staat het bronzen beeld van de heilige Bernard op een rots achter enige hotels. De afdaling aan Italiaanse zijde voert door het woeste Valle del Gran San Bernardo richting Saint-Rhéme waar de pas-weg weer samen komt met de tunneluitgang. Via een aantal kleinere dorpen bereikt men Aosta, in het gelijknamig dal.
