BISSE DU TRIENT
De wandeling langs Bisse du Trient begint op de Col de La Forclaz, de bergpas ten westen van Martigny richting Frankrijk, in het kanton Wallis. Het is nog vroeg in de ochtend als we de bergpas bereiken, helaas hangt de bewolking laag, er staat een handjevol geparkeerde auto’s op pashoogte en we passeren twee wielrenners. De terrassen zijn nog leeg en de terrasstoelen van het hotel staan nog gestapeld tegen de muur van het hotel. Vanaf de camping achter het hotel wandelen twee personen richting Bisse du Trient, ze bekijken de informatieborden en wandelen langs de bisse. Aan hun uitrusting te zien wandelen zij Tour du Mont-Blanc of Tour de la Vallée du Trient beide wandelingen zijn meerdaagse huttentochten. De Trient vallei ligt in het uiterste zuidwesten van het Zwitserse kanton Wallis, op de grens met Frankrijk. De vallei heeft zijn naam te danken aan de rivier de Trient die ontspringt aan de voet van de Glacier du Trient. Meer informatie is te vinden op hun website een pdf brochure van Tour de la Vallée du Trient is te vinden onder Trient-Tal Tour. Col de la Forclaz leent zich uitstekend als vertrek- en/of eindpunt, maar men kan ook elders beginnen. Buvette du Glacier du Trient is geopend staat aangegeven op pashoogte en is een klein uurtje wandelen. Iets verderop worden we gewaarschuwd voor lawinegevaar als we langs de bisse wandelen.
Het wandelpad voert langs de bisse, door lariksbossen en komt uit op de gletsjertong van de Trient gletsjer (Fr. Glacier du Trient) aan de voet van de Pointe des Ecandies, die we vandaag weinig te zien zullen krijgen. De bisse is nog steeds in gebruik en bevloeid de weilanden en wijngaarden van Martigny-Combe. Al wandelend over het interessante en educatieve leerpad komen we van alles over deze bisse en omgeving te weten. Helaas maar wel begrijpelijk is het enkel in het frans beschreven. Tweehonderd hoogtemeters lager zien we Trient liggen, met zijn opvallende roze kerk. Halverwege de wandelroute langs Bisse du Trient staat een wagon op een klein stukje rail geplaatst.
Het bleek dat hier vroeger een spoorrail tot de gletsjer liep, de wagonwagens dienden om ijsblokken te vervoeren richting het dorp. Een zgn. Schegel in de bisse hebben ze vast gezet met een ketting. Er waren vele waterwachters nodig om de waterstroom in de suone/bisse te controleren. Als het geluid van de door het waterrad aangedreven hamer ophield, een zgn. Schlegel, was er een storing en moest deze verholpen worden. Het hamergetik op de steen of balk is over grote afstand te horen. Langs een waterval bereiken we Le Chalet du Glacier, eigendom van de Cas-sectie Diablerets in Lausanne.
Over de brug gaat het totaal 9.5 km lange traject verder, men dient dan richting Trient te wandelen, voor de totale wandeling staat 2u30 aangegeven. Bedenk wel dat er vanuit Trient dan nog ruim 200 hoogtemeters moet worden geklommen, of men is aangewezen op het openbaar vervoer terug richting Col de La Forclaz. De terrassen van Le Chalet du Glacier zijn leeg en de hut is gesloten. De hut is echter nog niet winterklaar. Wij zullen het moeten doen met de voorraad uit onze rugzak. Doorwandelen naar de gletsjer heeft weinig zin gezien de laaghangende bewolking. Na het maken van enkele foto’s in de omgeving en een korte picknick besluiten we om terug te wandelen richting pashoogte waar we terugkijken op een leuke en gemakkelijke wandeling. Jammer van de laaghangende bewolking maar je kan ook niet ieder dag geluk hebben, het is droog gebleven en dat is al mooi meegenomen.
Over de brug gaat het totaal 9.5 km lange traject verder, men dient dan richting Trient te wandelen, voor de totale wandeling staat 2u30 aangegeven. Bedenk wel dat er vanuit Trient dan nog ruim 200 hoogtemeters moet worden geklommen, of men is aangewezen op het openbaar vervoer terug richting Col de La Forclaz. De terrassen van Le Chalet du Glacier zijn leeg en de hut is gesloten. De hut is echter nog niet winterklaar. Wij zullen het moeten doen met de voorraad uit onze rugzak. Doorwandelen naar de gletsjer heeft weinig zin gezien de laaghangende bewolking. Na het maken van enkele foto’s in de omgeving en een korte picknick besluiten we om terug te wandelen richting pashoogte waar we terugkijken op een leuke en gemakkelijke wandeling. Jammer van de laaghangende bewolking maar je kan ook niet ieder dag geluk hebben, het is droog gebleven en dat is al mooi meegenomen.
